Z tego artykułu dowiesz się:

• czego klient powinien się wystrzegać,
• jak długo trwa terapia,
• jak klient powinien dbać o stopy.

Jednym z najpoważniejszych zagrożeń związanych z kurzajkami jest możliwość ich rozprzestrzeniania się. Dlatego każdy specjalista walczący z tym defektem powinien skupić się na edukowaniu pacjenta/klienta tak, by ten ostatni nie ignorował problemu. Może to bowiem doprowadzić do tworzenia się nowych ognisk na stopach oraz przenosić się na inne części ciała.

Specjalista podolog powinien zaznaczyć podczas wizyty, że terapia usuwania kurzajek wymaga czasu, zaangażowania oraz ścisłego przestrzegania zaleceń. Przeprowadzając wywiad z pacjentem musi on wiedzieć, że pominięcie terapii (wizyta co 2‒3 tygodnie) lub niewłaściwe postępowanie może prowadzić do trudności w utrzymaniu skóry stóp w zdrowym stanie oraz do poważniejszych komplikacji. Podolog powinien zwrócić uwagę klienta, że w przypadku kurzajek nie ma jednej, sprawdzonej metody postępowania.

 

 

Wszystko zależy od czynników zewnętrznych i wewnętrznych, takich jak, przede wszystkim: odporności organizmu, stylu życia, sposobu odżywiania, chorób współistniejących, obecności pasożytów czy niedoborów witamin, szczególnie z grupy D₃. Specjalista powinien również poinformować pacjenta, że kurzajek nie należy zdrapywać samodzielnie w domu (tarka, pumeks) ze względu na ryzyko zakażenia skóry nieobjętej zmianami chorobowymi oraz rozprzestrzenienia się brodawek. A także tego, że terapia jest długotrwała (może trwać nawet kilka miesięcy) i wymaga ciągłej obserwacji skóry pod kątem odrastania lub pojawienia się nowych wykwitów skórnych.

Specjalista powinien tak ukierunkować klienta, aby ten skupił się m.in.: na utrzymywaniu wysokiej odporności organizmu, dbaniu o właściwą higienę stóp, polegającą na dokładnym osuszaniu strefy międzypalcowej, codziennym zmienianiu skarpet (pranych w temperaturze 60 stopni C) oraz noszeniu odpowiednio dobranego obuwia i skarpet (najlepiej z naturalnych materiałów), a także unikaniu chodzenia boso w miejscach użyteczności publicznej, np. na basenach, siłowniach czy w salach fitness.