Z tego artykułu dowiesz się:

• o początkach korneoterapii,
• na czym polega współczesna korneoterapia,
• jaka jest przyszłość korneoterapii.

Korneoterapia to koncepcja pielęgnacji skóry polegająca na wzmacnianiu i odbudowie bariery naskórkowej. Ma początki w badaniach doktora Alberta Kligmana, wybitnego amerykańskiego dermatologa. To on zauważył, że warstwa rogowa naskórka nie jest jedynie martwą strukturą, ale wykazuje aktywność biologiczną i wysyła sygnały do głębszych warstw skóry, wpływając na procesy fizjologiczne​.

Swoje badania doktor Kligman prowadził w latach 60. XX wieku. Wykazały one, że w leczeniu wielu schorzeń dermatologicznych (atopowe zapalenie skóry, egzema czy trądzik różowaty) istotną rolę odgrywa odbudowa bariery naskórkowej, a nie jedynie tłumienie objawów choroby za pomocą leków, m.in. substancji sterydowych. Jego podejście outside-in therapy polegało na aplikowaniu emolientów – substancji lipidowych, takich jak ceramidy, sterole (m.in. cholesterol) i fosfolipidy – czego konsekwencją było uzyskanie efektów leczniczych głęboko w skórze.

Z badań doktora Kligmana wynika, że to nie stan zapalny w skórze powoduje zaburzenie struktury warstwy rogowej, tylko odwrotnie – to zaburzenia w budowie warstwy rogowej są przyczyną pojawiania się stanów zapalnych, których konsekwencją są różnego rodzaju dysfunkcje i choroby skóry.

Jest to zmiana paradygmatu i początek nowego podejścia w pielęgnacji, które skupia się na przyczynach, a nie skutkach problemu. Zakłada ono, że jeżeli nie zadbamy o odpowiedni stan warstwy rogowej, skóra nie będzie zdrowa i nie zachowa młodego wyglądu, a wszelkie terapie – zarówno kosmetyczne, jak i dermatologiczne – nie przyniosą satysfakcjonujących efektów. To odkrycie stało się fundamentem korneoterapii, która podkreśla znaczenie długoterminowej odbudowy struktury skóry.

Doktor Kligman zrewolucjonizował podejście do pielęgnacji skóry, kładąc podwaliny pod korneobiologię – naukę o strukturze i funkcjach warstwy rogowej. W kolejnych dekadach badania nad korneoterapią rozszerzały się i z dużym powodzeniem trwają do dziś.

Zaawansowana korneoterapia współczesna

Współczesna korneoterapia to znacznie więcej niż odbudowa warstwy rogowej poprzez zewnętrzną aplikację emolientów. To kompleksowe, wielowymiarowe podejście, które obejmuje zarówno precyzyjne odbudowywanie lamelarnych struktur cementu międzykomórkowego, jak i wpływanie na procesy fizjologiczne odnowy komórkowej, podczas których powstają wszystkie istotne elementy bariery naskórkowej, m.in. struktury lipidowe pełniące funkcję barierową skóry.

Współczesna korneoterapia to także działania na poziomie głębszych warstw skóry – wzmacnianie struktur podporowych poprzez stymulację fibroblastów, poprawa mikrokrążenia oraz ochrona przed czynnikami zewnętrznymi, w tym stresem oksydacyjnym, promieniowaniem UV oraz zanieczyszczeniami środowiskowymi, które mogą zaburzać funkcje bariery. Współczesne podejście obejmuje zatem wielowymiarowe działanie na warstwę rogową – zarówno od zewnątrz, jak i wewnątrz.

W kosmetyce profesjonalnej możliwe jest również wykorzystanie technik aparaturowych – zarówno nieinwazyjnych, jak i miniinwazyjnych, dostosowanych do korneoterapii. Przykład to mikronakłuwanie, które – pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów, takich jak odpowiednia długość igieł, unikanie indukowania stanu zapalnego oraz odpowiednia korneoterapeutyczna pielęgnacja okołozabiegowa – wpisuje się w filozofię zaawansowanej korneoterapii. Właściwie przeprowadzone mikronakłuwanie korneoterapeutyczne może działać na warstwę rogową, jednocześnie pozostawiając wszystkie korzyści wynikające z tego zabiegu. Stymuluje skórę do samoregeneracji w warunkach pełnej homeostazy, co przynosi spektakularne efekty: poprawia strukturę i funkcję skóry oraz zapewnia jej zdrowy i młody wygląd.

Przyszłość korneoterapii

Warstwa rogowa naskórka to najcieńsza warstwa skóry, co nie czyni jej w żaden sposób mniej istotnym elementem organizmu człowieka. Nie funkcjonuje ona w izolacji. Dzięki coraz głębszemu poznaniu fizjologii wiemy, że organy ciała ludzkiego wpływają na jej stan.

Nowoczesne podejście do korneoterapeutycznej pielęgnacji skóry coraz częściej uwzględnia oddziaływanie czynników psychologicznych na jej kondycję. Stres (nie tylko psychologiczny, ale też m.in. oksydacyjny), zaburzenia snu, wpływ różnego rodzaju bodźców czy dieta odgrywają istotną rolę w funkcjonowaniu bariery naskórkowej.

Stres, zaburzenia snu, wpływ różnego rodzaju bodźców czy dieta odgrywają istotną rolę w funkcjonowaniu bariery naskórkowej.

Dlatego korneoterapia przyszłości będzie z całą pewnością integrować te różnorodne dziedziny, oddziałując kompleksowo na zdrowie skóry.

Przyszłość korneoterapii to także jej szerokie wykorzystanie w terapiach dermatologicznych i medycynie estetycznej jako elementu wspierającego procesy leczenia oraz maksymalizacji efektów zabiegowych. To również opracowywanie spersonalizowanych protokołów zabiegowych i kosmeceutyków dostosowanych do konkretnych potrzeb skóry.

Podsumowanie

Korneoterapia przeszła długą drogę – od przełomowych badań doktora Alberta Kligmana po zaawansowane, kompleksowe terapie profesjonalne XXI wieku. Dzisiejsza metoda pielęgnacji skóry nie tylko stawia sobie za cel regenerację bariery naskórkowej, ale uwzględnia także czynniki psychologiczne wpływające na jej stan. Przyszłość tej dziedziny jawi się w jasnych barwach – dzięki nowym technologiom, bioinżynierii czy holistycznemu podejściu korneoterapia ma szansę stać się jednym z filarów nowoczesnej dermatologii i kosmetologii profesjonalnej.