Z tego artykułu dowiesz się:

• o błędach w trakcie wykonywania makijażu permanentnego,
• o etapach procesu naprawczego,
• o tym, jak reagować na nieudany zabieg makijażu.

Makijaż permanentny wykonujemy po to, by zawsze idealnie wyglądać. Powinien być synonimem wygody, naturalności i trwałego piękna. Niestety, coraz częściej doświadczone linergistki przyjmują klientki po koszmarnym zabiegu – przerysowane i niesymetryczne brwi, rozlane kreski czy usta wykonane poza naturalnym kształtem, jak również nieestetyczna mikropigmentacja skóry głowy, którą widać z daleka, a przecież miała wyglądać naturalnie. Zamierzony rezultat miał przypominać ogolone włosy.

Zamiast efektu wow, mamy tragedię. Dla specjalistki to nie tylko wyzwanie techniczne, ale również ogromna odpowiedzialność. Jak więc przeprowadzić klientkę przez proces od naprawy do ponownej satysfakcji i przywrócić jej pewność siebie? Jakie działania podjąć, by uratować źle wykonany makijaż permanentny, przywrócić skórze równowagę i przygotować ją na kolejną, tym razem udaną pigmentację?

Najczęstsze błędy pigmentacyjne

Brwi

• Zbyt ciemne, przerysowane i zmieniające kolor po czasie – to często wynik źle dobranego pigmentu lub efekt agresywnej, zbyt głębokiej pigmentacji.
• Nieestetyczne, za grube, za cienkie, niemodne – to najczęściej błędy w ocenie proporcji twarzy, brak umiejętności rysunku wstępnego czy też ślepe podążanie za trendami.
• Nierówne i asymetryczne – to nieuwzględnienie mimiki i naturalnej asymetrii twarzy klientki.

 Kreski na powiekach

• Za grube, krzywe – to efekt braku kontroli nad precyzją pracy, pośpiech, brak umiejętności rysunku oraz kształt kresek nieprawidłowo dobrany do formy powieki i budowy oka.
• Zmieniające kolor po czasie – to często wina niewłaściwie dobranego pigmentu w stosunku do analizy kolorystycznej, a także brak odświeżenia pigmentacji po upływie kilku lat.
• Rozlane pigmenty – to zawsze za głęboka pigmentacja, praca z niewłaściwym pigmentem, źle dobraną igłą czy działanie na opuchniętej skórze.

Usta

• Nienaturalne kolory – to zawsze niewłaściwy dobór odcienia pigmentu do subtonu skóry klientki i naturalnego koloru czerwieni wargowej, uleganie modzie lub pigmenty o nieprawidłowym składzie.
• Rozlany kontur i efekt tatuażu – to zbyt mocny obrys, brak odpowiedniej techniki pracy, pigmentacja poza granicami czerwieni wargowej.

Mikropigmentacja skóry głowy

• Nieprawidłowe rozmieszczenie punktów – zbyt regularne lub chaotyczne punkty, praca bez planu zgodnego z kierunkiem wzrostu włosów.
• Plamy i odbarwienia – to złe dobranie koloru do fototypu, nierównomierna głębokość wprowadzenia pigmentu, błędy w technice pracy.

Piegi

• Widoczne kropki, niczym wągry na nosie – to efekt niewłaściwego rysunku i doboru nieodpowiedniego odcienia oraz jakości pigmentu.
• Szpecące plamy zamiast efektu muśnięcia słońcem – za duży rozmiar piegów, zbyt mocne nasycenie kolorem, brak subtelności w rozmieszczeniu.

Etapy procesu naprawczego

1. Uspokojenie skóry i emocji klientki

Zasada nr 1: nie działaj pochopnie. Po nieudanym makijażu skóra często wymaga przebudowy i regeneracji, a klientka jest zestresowana i rozczarowana. Dlatego na tym etapie najważniejsze są:

• dokładna dokumentacja fotograficzna,
• wywiad: kiedy i czym wykonano pigmentację,
• plan działania na podstawie analizy aktualnego stanu skóry,
• czas na regenerację – jeśli to świeża nieudana pigmentacja, to musimy poczekać minimum 6–8 tygodni, zanim podejmiemy jakiekolwiek działania korygujące.

Niezwykle istotne znaczenie ma tu komunikacja. Trzeba klientce jasno przedstawić plan naprawczy i uświadomić, że proces ten będzie wymagał cierpliwości.

2: Korekta lub usuwanie – indywidualne strategie

Korekta koloru – kiedyś najbardziej popularna metoda, dziś przydatna jedynie wówczas, gdy planujemy delikatnie zmienić odcień makijażu. Stosuje się pigmenty neutralizujące na bazie kolorystyki koła barw.

Korekta kształtu – delikatne poszerzenie lub zmiana konturu, na przykład brwi czy ust. Wymaga precyzyjnej oceny kształtu twarzy i doświadczenia w rysunku wstępnym.

Laserowe usuwanie lub remover chemiczny – wskazane, gdy pigment jest zbyt intensywny, rozlany lub źle rozmieszczony. Zawsze należy pamiętać, aby przestrzegać odstępów czasowych i obserwować reakcję skóry.

Kamuflaż – możliwy w trudnych przypadkach, ale to zadanie ryzykowne; wymaga wiedzy, doświadczenia i ogromnego wyczucia kolorystyki, warto także pamiętać, że nie jest rozwiązaniem trwałym.

3: Przygotowanie skóry do ponownej pigmentacji

Zadbaj o regenerację skóry i właściwe terapie wspierające:

• zabiegi z wykorzystaniem mikropunktury (bez pigmentu!),
• delikatne peelingi i zabiegi laserowe,
• kuracje odbudowujące barierę hydrolipidową.

Odczekaj tyle czasu, ile skóra wymaga do całkowitej regeneracji. W przypadku zabiegów laserowych może to być nawet 3–6 miesięcy.

Zaplanuj nowy zabieg:

• upewnij się, czy sprostasz oczekiwaniom klientki/klienta i wykonaj bardzo precyzyjny rysunek wstępny,
• pamiętaj o właściwej głębokości pigmentacji,
• wykonaj delikatny efekt – lepiej budować intensywność etapami,
• zadbaj o zrozumienie i stosowanie przez klientkę/klienta zaleceń pozabiegowych.

Profesjonalna reakcja

Nie oceniaj pracy poprzedniczki, skup się na rozwiązaniu problemu, nie komentuj w negatywny sposób poprzedniego zabiegu.

Nie obiecuj cudów, bądź szczera/ry, ale empatyczna/ny – klientka/klient potrzebuje poczucia bezpieczeństwa.

Zaproponuj plan działania w formie rozpisanego harmonogramu (z podziałem na etapy).

Podpisz świadomą zgodę na zabiegi korekcyjne – to zabezpieczenie zarówno dla klientów, jak i dla Ciebie.

Ucz się na błędach – swoich i cudzych

Analizuj porażki, również te własne. Dokumentacja, zdjęcia, notatki – wszystko to pomoże Ci wyciągać wnioski.

Uczestnicz w szkoleniach z korekty i usuwania PMU – to zupełnie inna dziedzina niż sama pigmentacja.

Buduj sieć kontaktów ze specjalistkami – nie bój się konsultować trudnych przypadków.

Zamiana katastrofy w sukces to proces. Wymaga nie tylko wiedzy technicznej, ale też empatii, komunikacji i cierpliwości. Każda korekta makijażu to szansa nie tylko na uratowanie wyglądu klientki/klienta, ale i na rozwój Twoich umiejętności jako profesjonalistki.

Bo właśnie wtedy, kiedy trzeba naprawić cudzy błąd – pokazuje się prawdziwa klasa linergistki. Zamiast traktować korekty jako trudny przypadek, warto podejść do nich jak do możliwości pokazania swojego doświadczenia i wiedzy. To właśnie takie sytuacje budują zaufanie klientów, renomę gabinetu i prawdziwy autorytet w branży.