Z tego artykułu dowiesz się:

• Jak krok po kroku przeprowadzić profesjonalną analizę kolorystyczną w  PMU?

• Dlaczego każdy z jej etapów jest tak ważny i w jaki sposób każdy kolejny wpływa na efekt końcowy zabiegu?

• Czym jest subton skóry? Jak go określić i dobrać do niego właściwy odcień pigmentu?

• Jakie typy skór spotykamy najczęściej w środkowej Europie?

Analiza kolorystyczna w makijażu permanentnym (cz. 1) | Dlaczego kolor jest szczególnie ważny w makijażu permanentnym? Jaki wpływ ma tonacja i typ skóry na kolor makijażu permanentnego? Czym jest subton skóry człowieka i jak go rozpoznać? Na te i inne pytania Daria Jurałowicz-Boratyńska odpowie w nowym cyklu artykułów, którego pierwszą część znajdziecie poniżej.

W świecie makijażu rządzi kolor, a szczególną rolę odgrywa on w makijażu permanentnym, gdyż „pozostaje z klientką” na dłuższy czas. Na szczęście minęły już czasy, gdy makijaż permanentny miał być na wiele lat, a nawet na zawsze, czego konsekwencją były granatowe, niebieskie łuki imitujące brwi. Dzisiejsze trendy to dążenie do jak najbardziej naturalnego wyglądu i powszechnie wiadomo, że makijaż permanentny powinien być delikatny, subtelnie podkreślać naturalne piękno oraz że powinien być co rok odświeżany. Dopiero efekt wygojonego zabiegu oddaje ostateczną barwę makijażu, na którą wpływa nie tylko kolor pigmentu wybranego do zabiegu, ale również technika jego aplikacji, a także naturalny pigment znajdujący się w skórze. Proces gojenia trwa ok. 4–6 tygodni i w tym czasie kolor może ulegać zmianom. Poza kolorem włosów i brwi to właśnie rodzaj skóry i jej tonację należy brać pod uwagę, by makijaż permanentny podkreślał urodę. Dlatego zrozumienie zasad kolorymetrii i związków między kolorem a skórą jest kluczowe do osiągnięcia zamierzonych efektów zabiegu mikropigmentacji. Wybór koloru w PMU jest rzeczą najbardziej subiektywną i najtrudniejszą, gdyż skóra stanowi rodzaj filtra – powłoki, która w procesie gojenia modyfikuje pigment, przystosowując go do naturalnego kolorytu. Linergista nigdy nie aplikuje koloru na białe płótno, jak malarz malujący obraz, tylko pracuje na skórze, która w przypadku każdego klienta jest inna. Dlatego zrozumienie teorii koloru, pigmentologii i analizy kolorystycznej jest tak ważne.

Analiza kolorystyczna

Twórcą analizy kolorystycznej był szwajcarski nauczyciel malarstwa Johannes Itten, który uznał, że każdy człowiek posiada indywidualną paletę barw harmonizujących z jego typem urody i podzielił je zgodnie z występującymi w naturze porami roku. W taki sposób powstały cztery podstawowe typy kolorystyczne – wiosna, jesień, lato i zima. Z czego lato i zima są typami chłodnymi, a wiosna i jesień ciepłymi.

Jak ustalić właściwy kolor skóry?

Ustalenie właściwego koloru skóry jest niezbędne, by dobrać odpowiednie odcienie mieszanin pigmentów, przy czym należy pamiętać, że skóra ma swój odcień, który indywidualnie chłonie pigment i go wybarwia do czasu, gdy dostosuje go do właściwego sobie odcienia. Istotna jest również grubość naskórka, który po zabiegu stanowi półprzezroczystą warstwę nad obszarem wprowadzonego pigmentu. Kolorymetria (barwometria) – dział psychofizyki (optyki) zajmujący się ilościowym opisem i charakterystyką barw postrzeganych przez człowieka lub zwierzęta. Obejmuje metody oceny wrażeń wzrokowych za pomocą parametrów fizycznych. Jedną z najprostszych metod jest opis barwy na podstawie przyjętej skali barw. Wyznaczenie barw za pomocą kolorymetrów umożliwia otrzymanie dowolnej barwy poprzez zmieszanie trzech barw podstawowych (czerwonej, żółtej i niebieskiej) o odpowiednim ich natężeniu.Mimo iż kolorystyka skóry jest sprawą absolutnie indywidualną, to ludzie dzielą się jednak na wyraźnie określone typy kolorystyczne. W środkowej Europie wyróżnić można dwa główne typy skóry:

– skórę o zabarwieniu żółtawym – obejmuje szerokie spektrum odcieni od jasnej po ciemną, skóra lekko beżowa, złotawa lub złotawoorzechowa, jasnożółta przybiera często kolor kości słoniowej i jest prawie przezroczysta, a ciemnożółte zabarwienie wyróżnia się oliwkowobrązowym odcieniem;

– skórę o zabarwieniu czerwonawym – również może występować w różnych odcieniach, od jasnej po ciemną, skóra różowa i piegowata, niekiedy blada, a jej czerwonawy odcień widzi się dopiero po bliższym przyjrzeniu się.

Ukryty koloryt skóry to tzw. subton, który kwalifikuje barwę skóry do gamy kolorów ciepłych lub zimnych. Wyróżnia się następujące subtony:

– subton różowy (kolor czerwony),
– subton złotawy (kolor żółty),
– subton szarawy (kolor niebieski),
– subton oliwkowy (kolor pochodny od żółtego i niebieskiego).

Zanim przystąpimy do wykonania makijażu permanentnego, należy przeprowadzić dokładną analizę kolorystyczną skóry, ustalając jej naturalne zabarwienie. Pamiętajmy, że procesy środowiskowe i biologiczne (np.: dieta, tryb życia, choroby, przyjmowane leki, wahania hormonalne) mogą również wpływać na zmianę koloru skóry. Na tej podstawie określamy przynależność do danego subtonu lub fototypu.

Podsumowanie

Zanim wykonamy zabieg, należy przeprowadzić wywiad z klientką, przeanalizować kolor oczu, kolor włosów, ustalić subton i fototyp skóry, określić typ urody i upewnić się, czy rodzaj skóry i oczekiwania klientki są realne do wykonania zabiegu, który po wygojeniu przyniesie satysfakcjonujący efekt. Dopiero po tym procesie analizy jesteśmy w stanie określić, jaki kolor należy wybrać. Kolorymetria jest istotnym zagadnieniem w dziedzinie tworzenia makijażu permanentnego, pigmentacji medycznej i tatuażu, a dotyczy przede wszystkim prawidłowego łączenia barw. Widzenie kolorów to wyłącznie subiektywne wrażenie psychiczne powstające w mózgu człowieka, bo jak pisał Goethe: „To, co widzimy, nie zależy tylko od oka, ale też od wewnętrznej woli widzenia”.