Z tego artykułu dowiesz się:

• Jakie kształty paznokci są preferowane przez klientki?

• Jakie materiały są potrzebne do pracy nad uzyskaniem wybranego kształtu paznokci?

• Jak nadać paznokciom pożądany wygląd, mając na uwadze ich budowę?

• Jakie warunki powinny spełniać paznokcie oraz dłonie, aby osiągnąć optymalny efekt?

Znane trio: naturalny look, kwadrat, migdał

O prawidłowej klasycznej budowie paznokcia wiemy już wszystko, co to jest apex, stress point, linia włosa itd. Jak go poprawnie zbudować, jak zachować proporcje, aby spełniał swoje zadanie w praktyce i cieszył użytkownika pięknym wyglądem przez długi czas?

Z praktyki instruktora widzę, że wiele problemów wiąże się z prawidłową budową paznokci ukierunkowaną na dany kształt. Poniżej pragnę przedstawić jak prawidłowo podłożyć szablon i zbudować paznokcie w podstawowych, najczęściej spotykanych kształtach, aby spełniały one swoje funkcje.

Naturalny look

To chyba dzisiaj najbardziej pożądane paznokcie, a wiąże się z tym kształt po prostu naturalny, delikatny owal, nie kwadrat i nie szpic. Takie, które dają wrażenie, pomimo przedłużania jakąkolwiek masą, że jednak są nasze własne, czyli naturalne (w domyśle: nie sztuczne).

W swej budowie do złudzenia przypominają paznokcie naturalne i odzwierciedlają jak najdokładniej wszystkie linie i krzywizny paznokci naturalnych. Znajdują się między owalem, squowalem a migdałem. W celu zachowania swego wyglądu nie mogą one być zbyt długie ani zbyt grube, jednak ich konstrukcja powinna zachować stabilność.

Technicznie paznokcie takie charakteryzują się delikatnie wygiętą w łagodny łuk, poprzeczną i podłużną „krzywą C”; najwyższy, szczytowy punkt konstrukcji, czyli apex, znajduje się mniej więcej pośrodku długości paznokcia, a jego boczne krawędzie biegną równolegle do bocznych linii paznokcia naturalnego. Wolna krawędź paznokcia jest lekko wysunięta poza opuszek, wychodzi z bocznych punktów symetrycznie po prawej i lewej stronie, przedłużając o zaledwie kilka milimetrów łoże paznokcia, a następnie ulega zwężeniu i zaokrągleniu do boków. Podłożony szablon powinien więc być idealnie dopasowany do wolnej krawędzi paznokcia, aby nie było tzw. prześwitów i wolnych przestrzeni, a jego koniec powinien znajdować się na linii prostej, prowadzonej od wału okołopaznokciowego. Natural look wiąże się również z zastosowaniem odpowiednich odcieni i kolorów produktów. Doskonale sprawdzą się tutaj barwy ciepłe, niekryjące, w kolorze łożyska, np. lekki półtransparentny różowy, beżowo-różowy, rozcieńczony mleczny kolor.

Paznokcie kwadratowe

Nie są one dedykowane każdej klientce. Powinny unikać ich osoby z pulchnymi dłońmi, krótkimi palcami oraz małymi szerokimi paznokciami.  Przygotowanie rozpoczynamy od oceny naturalnego kształtu paznokci oraz opiłowania ich na krótko, również boków, co ma kolosalny wpływ na kształt naszego nowego zbudowanego paznokcia. Jeśli zostawimy kilka milimetrów wolnego brzegu przy paznokciu rosnącym naturalnie w dół – nasz nowy paznokieć będzie szponowaty, jeśli natomiast naturalny paznokieć rośnie w górę, nowy będzie również biegł ku górze, tworząc skocznię. Jeśli nie wypiłujemy boków, nasz nowy paznokieć będzie zbyt plaski (brak tunelu).

Przy kształcie KWADRAT pod opiłowane paznokcie podkładamy szablon w ten sposób, aby koniec zbudowanego paznokcia był na tej samej wysokości, co skórki (patrząc z boku).

Zwracamy tutaj uwagę na kąt podłożenia formy, aby nie powielić wyżej opisanych błędów. Szablon podkładamy na styk do eponychium. Jeśli mamy do czynienia z wysokimi opuszkami palca, musimy idealnie dopasować nasz szablon tak, aby nie było po bokach pustych kącików i aby skrzydełka szablonu nie podnosiły się. Jeśli trzeba, podcinamy formę pogłębiając jej kształt i wycinamy małe ostre trójkąciki (uszka) po bokach. Forma musi idealnie przylegać do naturalnego tunelu paznokcia, co zapobiega spływaniu masy pod płytkę podczas pracy.

Następnie sklejamy formę w ten sposób, aby skrzydełka równo do siebie przylegały, jednak nie zamykamy jej na końcu; do kształtu „kwadrat” forma musi pozostać otwarta i prosta. Kontrolujemy, czy nie skręca i nie przechyla się na bok.

Aplikujemy wybrany przez nas materiał budulcowy, najpierw stylizując końcówkę, a w kolejnym kroku nakładając masę na cały paznokieć. Również w tym momencie kontrolujemy kształt naszego wolnego brzegu, jeśli mamy do czynienia z płytką zbyt płaską, należy pokusić się o delikatne równomierne wysmuklenie końcówki (zaciśnięcie) w celu otrzymania idealnego tunelu, który przy niewysokim łożysku paznokcia powinien sięgać ok 30-33% a przy wysokim łożysku naturalnym do 50% pełnego okręgu.

Po zbudowaniu i utwardzeniu naszego paznokcia należy przystąpić do odpowiedniego opiłowania, aby nadać mu pożądany kształt. Pominę tu kolejność stosowanej ziarnistości materiałów ściernych a skupię się na częstych problemach z nadaniem kształtu paznokciom, wynikających z powierzchownej i niedokładnej oceny końcowej stylizacji. Należy więc spojrzeć na paznokieć od przodu i ocenić krzywą C, czyli zewnętrzną i wewnętrzną krzywiznę wolnego brzegu (concave, convex), które wspólnie tworzą tunel. Muszą one biec względem siebie równolegle, tworząc grubość końcówki.

Należy też ocenić umiejscowienie i wyprofilowanie apexu, czyli wierzchołka, który powinien być najwyższą częścią wzmocnienia, zlokalizowaną w najsłabszym punkcie i stworzoną w celu nadania paznokciom równowagi i siły. Widoczny jest pod każdym kątem, ale najbardziej widoczny jest z boku.

Jego wysokość przy niezbyt długich paznokciach powinna wynosić około 1,5-2 mm, i na ogół umiejscowiony jest na wys. 1/3 długości naturalnego paznokcia (w stronę skórek), jednak im dłuższa stylizacja, tym wierzchołek powinien znajdować się wyżej i dalej od naskórka. Ważne jest, aby upewnić się, że wierzchołek znajduje się centralnie i nie schodzi na żadną ze stron. Apex tworzy strukturalnie solidne i estetyczne wzmocnienie oraz określa nam też górny łuk paznokcia. Najwyższa część to początek łuku górnego.

Od obszaru naskórka do wierzchołka następuje równomierne, stopniowe wznoszenie się, następnie górny łuk biegnie w linii prostej do wolnej krawędzi, aby uzyskać właściwy, kwadratowy kształt. Tak więc kąt łuku górnego przy paznokciach kwadratowych przebiegać powinien prosto od wierzchołka do wolnej krawędzi.

Modelując kształt kwadratowy paznokci musimy zwrócić uwagę na linie boczne, które muszą przebiegać bezwzględnie równolegle względem siebie. Krawędzie wolnego brzegu opiłowujemy również równolegle do linii bocznych paznokcia, ani w górę, ani w dół.

Kształt migdału

To jeszcze inny pożądany przez nasze klientki wygląd paznokci.

Jest to kształt, w którym ważna jest długość paznokcia, musi on być dłuższy niż kwadrat czy owal, ponieważ idealne jego wykonanie techniczne nie jest możliwe przy zbyt krótkim wolnym brzegu. Ładny migdał można budować, gdy wolny brzeg sięga 3 mm lub więcej. Wynika to z faktu, że przy migdale ważne będzie wyszczuplenie, zaciśnięcie wolnego brzegu już od punktu stresu i stworzenie zwężającego się tunelu, co nie jest możliwe na krótkich paznokciach.

Podstawowe aspekty przygotowania płytki paznokcia i podsunięcia formy są takie same, jak już wcześniej opisane, jednak formę zaciskamy o 2-3 mm dalej od planowanej długości paznokcia (czyli jeśli chcemy zbudować paznokieć o długości 3 mm, to zaciskamy formę na linii 5 lub 6 mm). Formę zamykamy całkowicie, co pozwoli nam na ukształtowanie samego tunelu w kształt migdału. Pamiętajmy, że punkt przy skórkach i punkt na wolnym brzegu muszą leżeć na wprost siebie.

Do przedłużania łoża można tu użyć najpierw żelu konstrukcyjnego, którym pokrywamy formę w odpowiednim kształcie wraz z marginesem na naturalnym paznokciu. Utwardzamy ok 10-12 sek., następnie lekko zaciskamy paznokieć w puncie stresu, przenosimy zacisk na końcówkę i utwardzamy ponownie. Kiedy mamy już odpowiednio uformowany kształt możemy zaaplikować żel budujący na całą płytkę. Po utwardzeniu rozpoczynamy obróbkę naszego materiału, pamiętając o odpowiednim umiejscowieniu apexu, który może się znajdować między 1/3, a 1/2 długości naturalnego łożyska paznokci. Pamiętajmy, że wierzchołek nie może być blisko wolnego brzegu naturalnego paznokcia, ponieważ będzie tworzył przeciążenie i nasza konstrukcja nie będzie stabilna.

Patrząc od przodu, wolna krawędź paznokcia powinna tworzyć prostą linię, zakrywając naszą wewnętrzną krzywą C , która de facto występuje tylko przy samym hyponychium. Górny łuk paznokcia migdałowego powinien być poprowadzony od apexu do wolnego brzegu prostą linią, tworząc bardzo delikatne i łagodne wyokrąglenie.

Poprawna stylizacja prawidłowego technicznie migdału jest uzależnione od kształtu i profilu naturalnej płytki i jeśli zależy nam na zachowaniu wszystkich elementów, należałoby co kilka wizyt wykonywać je od nowa.

Niezależnie od wybranego kształtu…

Prawidłowa konstrukcja przedłużonego paznokcia w różnych kształtach powinna być wykonana według ściśle określonych reguł, ponieważ tylko wtedy możliwe jest zapewnienie trwałości, stabilizacji i bezpieczeństwa, a przede wszystkim pełnego komfortu podczas użytkowania stylizacji. Powyższe wskazówki to część podstawowych kryteriów i zasad przedłużania paznokci w różnych kształtach. Aby osiągnąć zadowalające efekty proponuję skorzystać z rady i doświadczenia dobrych instruktorów, a przede wszystkim dużo ćwiczyć i surowo oceniać swoją pracę.

Linie 1,2 – linie boczne paznokci, przebiegające równolegle względem siebie

Linia 3 – wyznacza pionowy środek płytki paznokcia (środek palca)

Punkty A,B – punkty wyznaczające początek wolnego brzegu, łuk wolnej krawędzi, muszą być umiejscowione na tej samej wysokości

Linia 1 – linia boczna, przebiegająca prosto

Linia 2 – łuk górny paznokcia, podłużna krzywa

Linia 3 – środek podłużny paznokcia; prosta łącząca skórki z końcem wolnego brzegu (wyznacza położenie wolnego brzegu)

 Dwie równolegle przebiegające linie, tworzące krzywą C końcówki, określające grubość „linii włosa”.