Z tego artykułu dowiesz się:
• Kto stworzył ten rodzaj stylizacji?
• Kto przyczynił się do jego popularyzacji?
• Jak ewoluował ten styl?
Szczypta historii – Manikiur francuski nie powstał we Francji, jakby się mogło wydawać, a stworzył go Amerykanin Jeff Pink w 1976 roku w odpowiedzi na potrzeby rynku hollywoodzkich gwiazd i show-biznesu. Jednak pierwszą oficjalną odsłoną i prezentacją paznokci pomalowanych w klasycznych delikatnych barwach nude oraz białej końcówki były pokazy mody w Paryżu, i to stąd właśnie zrodziła się nazwa „french manicure”.
Wpływ na jego rozwój niewątpliwie miała Uma Thurman, która w latach 90. XX w. spopularyzowała go i zainspirowała kobiety na całym świecie do takiej stylizacji paznokci. Ponadczasowy frencz manikiur wraca do łask w każdym niemalże sezonie, a ewoluując i podążając za trendami kolorystycznymi odkrywa nowe możliwości z zachowaniem podstawowych zasad. Dotychczasowy, tradycyjny sposób malowania paznokci opiera się na cielistym, lekko różowym, pastelowym łożysku z idealnie odciętym białym paskiem na wolnej krawędzi paznokcia. Ale możemy też się pokusić o więcej fantazji, co zaproponował w 2013 roku dyrektor kreatywny marki Chanel, Peter Philips, prezentując na wybiegach mody tzw. odwrócony frencz manikiur (reverse french manicure lub half moon manicure). Wyobraźnia ekspertów kreujących styl w tej dziedzinie pozwoliła na łączenie różnych barw i wszystkich kolorów tęczy, tworząc duety w komplementarnych kolorach. Pojawiły się mocne połączenia, np. fioletu ze złotą końcówką czy fuksji z pomarańczą, a także fantazyjne zdobienia z elementami brokatu, drobinek czy świecidełek, które sprawiły, że frencz manikiur stał się elementem zabawy i pasuje do popartowych stylizacji.
Frenczowe wariacje
W ostatnich latach pojawiła się moda na czarny frencz manikiur, tzw. Black &White, będący tematem międzynarodowych mistrzostw w stylizacji hybrydowej, a także tzw. baby boomer, czyli frencz ombre, przypominający rozmazaną i cieniowaną końcówkę paznokcia. Każdy manikiur francuski, noszony w różnych wersjach, stanowi współczesną reinterpretację klasyki tego gatunku.