Z tego artykułu dowiesz się:
• Jaki wpływ na powstawanie oraz stopień zaawansowania cellulitu mają predyspozycje genetyczne?
• Jaki związek z cellulitem mają jony żelaza?
• Czy cellulit zawsze idzie w parze z nadmiarem tkanki tłuszczowej?
• Jakie sprzęty i technologie wspierają nas w diagnostyce cellulitu?
Spis treści
Okiem eksperta – Z cellulitem zmaga się nawet 90% kobiet. Mimo tego, że cellulit objawia się zaburzeniami w tkance tłuszczowej, jego podłoże nie zawsze jest związane z jej nadmiarem. Nawet szczupłe osoby zmagają się z tym problemem! O przyczynach powstawania cellulitu oraz skutecznych sposobach na jego redukcję pisze dla Was dr Marek Wasiluk. W części pierwszej skupimy się na tym, co jest podłożem zmian w tkance tłuszczowej , jakie czynniki zewnętrzne i procesy wewnętrzne mają wpływ na stopień zaawansowania cellulitu.
Charakterystyka zmian
Cellulit to choroba, której podłożem są zaburzenia mikrokrążenia, które powodują, iż tlen jest dostarczany w ograniczonej ilości do tkanki tłuszczowej, przez co jej metabolizm jest zaburzony i znacznie słabszy. Skutkuje to zatrzymaniem substancji przemiany materii, a w tkance tłuszczowej pojawiają się obrzęki oraz mikrostany zapalne. Komórki się powiększają, co zaczyna być widoczne zewnętrznie w formie pofałdowań, czyli cellulitu. To „puchnięcie” tkanki wywołuje nacisk na naczynia krwionośne, co jeszcze bardziej utrudnia prawidłowe krążenie oraz odprowadzanie toksyn, przez co problem narasta. Finalnie, przy zaawansowanym cellulicie i przewlekłości tego problemu, może dojść do powstania zwłóknień.
Cellulit – Winowajcy
Powstawanie cellulitu to złożony i samonapędzający się proces, który trudno przerwać. Takim zaburzeniom mikrokrążenia i funkcjonowania tkanki tłuszczowej oprócz predyspozycji genetycznych, sprzyjają przede wszystkim zaburzenia hormonalne i hormonoterapia, a także niewłaściwe odżywianie się oraz noszenie zbyt obcisłych ubrań, które doprowadzają do ucisku skóry i problemów z krążeniem. Różnorodne predyspozycje sprawiają, że u każdej osoby nieco inne czynniki będę głównie odpowiedzialne za powstawanie cellulitu. Np. u szczupłych będzie to bardziej osłabione krążenie, a u otyłych nadmiar tkanki tłuszczowej. Te przyczyny należy zidentyfikować zawsze przed rozpoczęciem terapii, aby była ona skuteczna. Zazwyczaj powodem powstawania cellulitu jest współwystępowanie różnych czynników, które należy zniwelować, aby skutecznie walczyć z tym schorzeniem.
A TO CIEKAWE… Nowe badania pokazują, iż kolejną z przyczyn pojawiania się cellulitu jest odkładanie się jonów żelaza w przestrzeni międzykomórkowej tkanki. Przyspieszają one niekorzystne utlenianie lipidów, a przez to obumieranie komórek.Fazy rozwoju cellulitu Oprócz przyczyn tworzenia się cellulitu, należy znać jego cztery stadia:
· pierwsze – zmiany nie są widoczne gołym okiem, jednak pod mikroskopem można dostrzec pojawiające się zastoje i obrzęki,
· drugie – cellulit jest zauważalny przy chwyceniu fałdu skórnego, oprócz zastojów, zaburzenia struktury tkanki są wyraźne widoczne,
· trzecie – zmiany są widoczne bez złapania tkanki, w pozycji stojącej, wyczuwa się grudkowate zgrubienia tkanki podskórnej, dodatkowo mikroskopowo zauważalne są elementy zwłóknienia,
· czwarte – nierówności są już bardzo nasilone, guzowate stwardnienia są wyraźnie wyczuwalne, mikroskopowo obserwowana jest zaawansowana degradacja tkanki.
Fundamentalną zasadą walki z cellulitem jest możliwie szybkie rozpoczęcie leczenia. Zarówno pierwsze, jak i drugie stadium schorzenia jest w miarę proste do wyeliminowania. Trzeci stopień jest trudniejszy do usunięcia, z kolei cellulit w czwartej fazie rozwoju można próbować jedynie zniwelować optycznie.
Cellulit – Diagnostyka
Do leczenia cellulitu należy podejść wielokierunkowo, dobierając sposób postępowania do stadium rozwoju schorzenia, podłoża powstania, widocznych objawów oraz problemów z jakimi boryka się dana osoba . Nasze działania powinny dążyć do: poprawienia ukrwienia, zmniejszenia ilości tkanki tłuszczowej (jeśli widoczny jest jej nadmiar), eliminacji obrzęków i jonów żelaza lub/i (we współpracy z endokrynologiem) uregulowania gospodarki hormonalnej. Zawsze powinniśmy zaczynać od wnikliwej diagnostyki, którą, co ważne, warto wykonać jeszcze zanim schorzenie będzie widoczne gołym okiem.
W KILKU SŁOWACH O DIAGNOSTYCE
Cellulit diagnozuje się podczas badania fizykalnego (palpacyjnego), czyli oglądania i dotykania tkanki. Jest to możliwe w przypadku cellulitu, który zdążył się już uwidocznić. Schorzenie może być również diagnozowane na podstawie termografii kontaktowej bądź badania USG.W kolejnej części artykułu skupimy się na sposobach leczenia cellulitu.