Z tego artykułu dowiesz się:

• Na co uważać wykonując stylizację frencz w różnych technikach?

• Jaki wybrać pędzelek?

• Czym charakteryzuje się idealny frencz?

Manikiur francuski jest jednym z najbardziej popularnych sposobów stylizacji paznokci, dającym dłoniom zawsze naturalny, nienaganny, schludny i świeży wygląd. Jednocześnie idealnie pasuje do każdej dłoni i wielu okazji. Należy do ulubionych stylizacji panien młodych, jak również stanowi doskonałą opcję na pierwszą randkę; świetnie sprawdza się w miejscach, w których obowiązuje „dress code”, czyli w pracy, na przyjęciach czy spotkaniach dyplomatycznych. Z powodzeniem upiększa dłonie na imprezach rodzinnych, przyjęciach, hucznych zabawach czy studniówkach. Ten bezapelacyjnie najbardziej uniwersalny i bezkonkurencyjny manikiur symbolizuje elegancję i klasykę w każdym wydaniu.

Zacznijmy od podstaw

Wykonać go można praktycznie wszystkimi dostępnymi na rynku technikami, materiałami i preparatami. Począwszy od tradycyjnego lakieru do paznokci, poprzez żel, akryl, akrylożel czy hybrydy. Pamiętać jednak należy o podstawowych zasadach budowy czy malowania paznokci w stylu frencz. Manikiur frencz powinien być perfekcyjnie wykonany, linia uśmiechu idealnie dopasowana do kształtu paznokci i ich formy, jej głębokość musi być równa i taka sama na wszystkich paznokciach, końcówka frencz powinna zakrywać minimalnie część łożyska i linię kończącą łożysko, przechodzącą w wolną krawędź paznokcia, również powinna być dopasowana do kształtu samej linii uśmiechu. Końcówka frencz nie może przekraczać jednej trzeciej długości całego paznokcia. Barwa białej końcówki musi być jednolita, nie mogą być widoczne smugi czy zacienienia, podobnie sytuacja wygląda z sąsiadującym z białą końcówką łożyskiem paznokcia. Nie może ono być zabrudzone, zacienione czy rozmyte. Granica między łożyskiem paznokcia a końcówką frencz musi być tak poprowadzona, aby zaznaczyć wyraźne odcięcie i ostrość linii, musi być czysto i idealnie ostro odgraniczona, jak odcięta brzytwą.

Technika akrylowa

Duże znaczenie w tworzeniu końcówki frencz ma znajomość produktu, na jakim chcemy pracować. W przypadku pracy masą akrylową przejrzystość i kolor będą zależały od stopnia płynności masy, czyli proporcji płynu (liquidu) w stosunku do pudru (proszku). Jeśli stworzymy zbyt suchą kulkę białego pudru, kolor końcówki będzie intensywniejszy, ale będzie ona trudniejsza do rozprowadzenia, szybko zaschnie tworząc pofałdowaną linię, a kolejno dokładane w celu wyrównania nierówności mniejsze porcje spowodują powstanie cieniowanej mozaiki. Natomiast użycie rzadszej masy będzie łatwiejsze w modelowaniu, ale kolor będzie mniej intensywny, jaśniejszy, mogą wystąpić smugi i zacieki, a linia uśmiechu będzie rozpływała się na łożysko, pozostawiając cień. Przejrzystość materiału dotyczy również koloru stosowanego na łoże paznokcia. Używanie zanieczyszczonego liquidu spowoduje, iż mogą wystąpić zacieki, zacienienia, smugi i masa straci swoją przejrzystość, klarowność oraz czystość. Manikiur frencz z akrylu możemy wykonać na kilka sposobów. Na cieniutkiej konstrukcji paznokcia z przezroczystego akrylu, na szablonie lub na zwykłym tipsie najpierw zbudujemy i uformujemy idealnie równą białą końcówkę i dołożymy do niej akryl cielisty na łożysko. Ta technika wymaga jednak trochę wprawy w kształtowaniu końcówki pędzelkiem, aby się zbytnio nie rozpływała na łożysko, jak również ważne jest, aby na wolnej krawędzi paznokcia końcówka była cieńsza, a w części środkowej trochę grubsza, co zapobiegnie przeciągnięciu różowego materiału na część białą i powstaniu cienia.   Możemy również na konstrukcji wymodelować najpierw łożysko w kształcie jajka, wypiłować jego krawędzie, aby miały idealny kształt linii uśmiechu, i następnie dołożyć biały akryl na końcówkę. Tutaj również pamiętamy, że krawędź naszego jajka musi być nieco grubsza, aby tworzyć „ściankę”, do której dolepimy białą masę.

Praca z żelem

Musimy pamiętać, że pozostawiają one warstwę dyspersyjną (cienka, niespolimeryzowana, mokra warstwa – uboczny produkt polimeryzacji), która ułatwia migrację, czyli przesuwanie i ślizganie się produktu. Tworząc więc frencz konstrukcyjny należy najpierw oczyścić zbudowane łożysko z klejącej warstwy, wypiłować, i dopiero na suchą, zmatowioną konstrukcję dołożyć biały żel budujący. Otrzymamy wówczas piękną, niezatartą, ostro odciętą granicę kolorów.

Hybrydowy frencz

W przypadku pracy hybrydami sytuacja wygląda nieco inaczej ‒ ponieważ jest to rzadki lakier, więc pracujemy poprzez malowanie, a nie doklejanie końcówki frencz. Należy szukać na rynku białej, mocno napigmentowanej hybrydy o intensywnej barwie, najlepiej bez przemywania, lub zastąpić ją białym żelem paintem do malowania. Szeroko występujące na rynku ekstremalnie białe żele do malowania, bez mokrej warstwy, choć nie są mile widziane na mistrzostwach stylizacji paznokci, to bardzo dobrze sprawdzają się w tzw. zdobieniach salonowych frencz. Mają nienaganną intensywnie białą, kryjącą barwę, świetnie się rozprowadzają po powierzchni, dają piękny kontrast między kolorami. Są bardzo ekonomiczne, ponieważ zużywa się ich niewielką ilość; pozwalają na szybkie usunięcie starej stylizacji frencz i wykonanie świeżej, nowej, bez potrzeby głębokiego piłowania paznokci. Możemy je stosować na akryl, żel i hybrydę.

Tipsy frencz

Innym rozwiązaniem na otrzymanie pięknej linii frencz z idealnie zaznaczoną granicą między kolorami jest zastosowanie tipsów frencz o intensywnej białej barwie i charakterystycznym kształcie głębokiego uśmiechu. Po jego naklejeniu i wypiłowaniu najpierw modelujemy łożysko (cielistym żelem lub akrylem – bez znaczenia) poprzez dopychanie masy prostopadle do krawędzi tipsa od strony wału ‒ uważając, aby masa nie zasłoniła krawędzi, a tylko się z nią zetknęła. Następnie, po utwardzeniu, powierzchnię tipsa uzupełniamy masą zupełnie przezroczystą. Tipsy frencz pozwalają na szybką i czystą pracę, z identyczną na wszystkich paznokciach równiusieńką linią, bez możliwości powstawania smug i cieni w granicznej linii uśmiechu. Jedyną wadą stosowania takich tipsów jest zabieg dopełnienia paznokci, jednak i tutaj możemy posiłkować się rzadkim, ekstremalnie białym żelem do malowania.

A może lakier?

Jeszcze inaczej wygląda sytuacja z zastosowaniem tradycyjnych lakierów do paznokci, kiedy to nie jesteśmy w stanie namalować najpierw samego łożyska, a potem domalować do niego końcówki. Rozwiązaniem na otrzymanie pięknie odciętej od łożyska i wyraźnej linii frencz jest nałożenie najpierw na cały paznokieć wybranego cielistego lakieru, a dopiero po jego wyschnięciu nałożenie/namalowanie białych paseczków (pomijam tu technikę przyklejania naklejek – jako profesjonaliści całość wykonujemy tylko ręcznie!).

Jaki wybrać pędzelek?

W każdym z ww. przypadków znajomość materiału ma kolosalne znaczenie, jednak przy tworzeniu idealnej linii frencz pomocne będą również odpowiednio dobrane i przygotowane wysokiej jakości pędzle o ostrym czubku i mocnej sprężystości włosia. Włosie pędzla do metody akrylowej powinno być naturalne, krótkie, ciasno posegregowane, najwygodniejsze tzw. kocie języki, precyzyjne, przeznaczone do tworzenia detali. Do malowania białej końcówki o głębokiej linii uśmiechu odpowiednie będą pędzle tzw. piramidy, których syntetyczny włos ułożony jest tak sprytnie w trójkąt, aby móc malować długie i wysokie boki (wąsy), a także łuk uśmiechu, lub pędzle skośne o idealnie równo ułożonych włoskach na czole pędzla, co umożliwia malowanie nie w poprzek paznokcia, a wzdłuż, dopychając pigment do linii uśmiechu. Malując natomiast białą końcówkę tradycyjnymi lakierami musimy zwrócić uwagę, aby włosie nie było zbyt krótkie i sztywne, a pędzelka nie dociskamy do powierzchni, tylko staramy się lekko unieść, aby lakier swobodnie spłynął. Ruch ręki musi być spokojny i zdecydowany. Dobry pędzel pomoże rozprowadzić idealnie materiał po powierzchni, pozwoli mu spłynąć, zsunąć się we właściwym czasie, odpowiednio ułożone włosie nie rozwarstwi pigmentu na smugi, a nawet ułatwi czy pomoże w modelowaniu linii uśmiechu, oczyści powierzchnię z resztek materiału. Musimy koniecznie pamiętać, że niestety przy tworzeniu idealnie odciętej końcówki frencz nie poprawiamy naszego wzoru, każda poprawka pozostawia ślad w postaci smugi czy cienia, co wpłynie niekorzystnie na efekt końcowy pracy. W przypadku nieudanego rysunku linii uśmiechu najlepszym rozwiązaniem będzie usunięcie masy, lekkie zmatowienie powierzchni paznokcia w celu pozbycia się śladu i ponowienie próby. Efekt idealnie odciętej i równiusieńkiej białej końcówki przy manikiurze francuskim jest dość trudny do osiągnięcia przez osoby początkujące, jednak poznanie materiału, odpowiednie narzędzia oraz częste ćwiczenia sprawności dłoni i bystre oko pozwolą osiągnąć zamierzony cel. W myśl powiedzenia: „Ćwiczenia czynią mistrza!”.