Koszyk

Aparatura w służbie piękna

| Autor: Aneta Kołaczek

Podręczniki do nauki zawodu z lat 80. podawały, iż podstawowa, niezbędna w każdym gabinecie kosmetycznym aparatura to m.in.: lampy rozgrzewające, lampy bezcieniowe wyposażone w lupę, wapozon czy aparat do darsonwalizacji. Dziś nie sposób wyobrazić sobie salonu bez zaawansowanej technologicznie aparatury. O jej roli we współczesnej kosmetologii opowiada Aneta Kołaczek.

Wyspecjalizowany, nowoczesny sprzęt to nieodzowny element wyposażenia każdego współczesnego salonu. Z jednej strony  traktowany jest jako podstawa konkurencyjnej i budującej prestiż salonu oferty, z drugiej mówi się, iż aparatura to jedynie podpora, uzupełnienie umiejętności kosmetyczki.
Śledząc technologiczne nowinki nie wolno nam zapominać o tym, że efekty zabiegów aparaturowych widoczne na ciele pacjenta to nie tylko nowoczesny sprzęt, ale przede wszystkim wiedza, doświadczenie, ukończone szkolenia i znajomość procedur bezpieczeństwa posiadane przez kosmetologa.
Nowoczesna aparatura w połączeniu z wiedzą i doświadczeniem otwiera przed każdym kosmetologom wiele nowych możliwości  – poczynając od wstępnej diagnostyki po terapię złożonych problemów skórnych i upiększanie.
 

Diagnostyka

Skuteczna i bezpieczna terapia kosmetologiczna jest możliwa dzięki prawidłowej i precyzyjnej ocenie stanu skóry i jej potrzeb, oraz wiedzy na temat ogólnej kondycji i stanu zdrowia klienta. Stres, szybkie tempo życia, brak snu, niewłaściwa dieta, przebyte choroby, uwarunkowania genetyczne etc. – wszystkie te czynniki objawiają się na skórze w postaci wielu niedoskonałości, zmarszczek, przebarwień czy rozszerzonych naczynek.
Diagnoza skóry wymaga wnikliwego i wielokierunkowego podejścia, dobrą praktykę stanowi wykorzystanie urządzeń typu sebumetr, tewametr, korneometr, kolorymetr czy pH-metr. Instrumentalne badania skóry pozwalają nie tylko obiektywnie określić jej stan, ale też kontrolować efekty prowadzonych kuracji i zabiegów. W dobie upowszechniania się kosmetyków spersonalizowanych, tworzonych na potrzeby skóry indywidualnego klienta, tego typu sprzętem coraz częściej dysponują również laboratoria kosmetyczne czy laboratoria przeprowadzające badania aplikacyjne i aparaturowe potwierdzające działanie kosmetyków. Aparatura ta składa się ogólnie mówiąc z urządzenia podstawowego oraz cyfrowych sond pomiarowych.
 
Sebumetr to sonda do pomiaru natłuszczenia i aktywności gruczołów łojowych skóry, również owłosionej skóry głowy. Sonda z zamontowaną w niej specjalną taśmą wchłaniającą sebum jest dociskana do skóry, a następnie określa się za pomocą badania fotometrycznego stopień przepuszczenia promieniowania przez głowicę, odpowiadający ilości tłuszczu.
 
Tewametr służy do pomiaru stopnia nawilżenia naskórka, a co za tym idzie – stanu bariery naskórkowej. Oceny nawilżenia skóry można dokonać również za pomocą korneometru. Urządzenie mierzy ilość wody w warstwie rogowej naskórka na zasadzie przewodnictwa elektrycznego – im wyższy poziom nawilżenia, tym lepszy przepływ prądu.
 
– W ocenie przebarwień skóry sprawdzi się kolorymetr. Światło o określonej długości fali, emitowane przez sondę, jest pochłaniane przez barwniki skóry, im absorpcja światła jest większa, tym ciemniejszy kolor skóry.
Wspomniane przyrządy to tylko kilka przykładów urządzeń stosowanych na etapie diagnostyki. Kosmetologia w wielu aspektach splata się z medycyną, czego przykładem może być zastosowanie ultrasonografii w rozpoznaniu i ocenie postępów terapii likwidujących rozstępy, cellulit czy wpływu zabiegów anty-aging na kondycję skóry.
 
 
Zabiegi – codzienna praktyka
Metody aparaturowe stosowane w pracy kosmetologa możemy podzielić m.in. ze względu na cel stosowania. Wyróżniamy wówczas*:
– metody wspomagające przenikanie substancji aktywnych przez barierę naskórkową,
– metody stymulujące (m.in. stymulowanie produkcji kolagenu i elastyny),
– metody mające na celu likwidację patologii skórnych (zaskórników, przebarwień, rozszerzonych naczynek),
– metody łączone (potęgowanie efektu zabiegów)
– inne metody aparaturowe.
 
Do kanonu zabiegów gabinetowych należą: mezoterapia, mikrodermabrazja, zabiegi laserowe, zabiegi z wykorzystaniem ultradźwięków i fal radiowych.
 
Mezoterapia bezigłowa wykorzystuje zjawiska jontoforezy, elektroporacji, ultradźwięki i impulsy elektryczne. Zabieg polega na wprowadzeniu w głąb skóry substancji aktywnych za pomocą czynników fizykalnych, bez mechanicznego naruszenia skóry. Mezoterapia igłowa natomiast to metoda polegająca na wprowadzeniu substancji czynnych do skóry lub tkanki podskórnej za pomocą igły. Zabieg wykonywany jest w ramach profilaktyki przeciwzmarszczkowej, likwidacji cellulitu i rozstępów, modelowania sylwetki.
 
Zabieg mikrodermabrazji diamentowej przebiega z udziałem głowic pokrytych mikrokryształkami diamentu, które pod wpływem podciśnienia wytwarzanego przez aparat zasysają i złuszczają skórę. Do parametrów mających istotny wpływ na jakość zabiegu zaliczamy: stopień gradacji diamentu, wartość stosowanego podciśnienia, kształt głowicy, siłę nacisku, czas i tempo pracy. Mikrodermabrazja korundowa wykorzystuje głowicę wyposażoną w dwie dysze. Pierwsza z nich wyrzuca pod ciśnieniem kryształki korundu, które uderzając o powierzchnię naskórka, złuszczają warstwę rogową. Druga z dysz ma za zadanie zassać do oddzielnego zasobnika zużyty korund i złuszczony naskórek. W przypadku hydrodermabrazji środkiem złuszczającym jest mieszanina tlenu i roztworu soli fizjologicznej.
 
– Mianem lasera określamy urządzenie, które wykorzystując zjawisko wymuszonej emisji, wysyła promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu widzialnego, ultrafioletu lub podczerwieni. Promieniowanie laserowe wywołuje na skórze cztery rodzaje efektów: biostymulujący, fotochemiczny, fotojonizujący i fototermiczny.
 

Laser vs IPL

Tam, gdzie mowa o laserach, pojawia się również termin IPL. Zasada działania urządzenia IPL opiera się na zjawisku absorpcji fal o różnej długości (specyficznych dla danego rodzaju komórek barwnikowych) przez określone chromofory skóry (np. hemoglobinę, melaninę). W wyniku pochłaniania generowanych przez urządzenie fal, w tkankach zawierających dane chromofory zachodzi proces termolizy selektywnej – miejscowego uszkodzenia, sąsiadujące obszary ciała pozostają nienaruszone. Podstawowa różnica pomiędzy laserem a IPL polega na tym, iż laser emituje jedną konkretną, selektywną długość fali, w przypadku IPL brak jednej konkretnej długości, emitowany jest zakres 420–1200 nm.
 
Sonoforeza i piling kawitacyjny to przykłady zabiegów wykorzystujących ultradźwięki. Sonoforeza ma za zadanie usprawnić transport substancji aktywnych w głąb skóry. Efekty zabiegu to poprawa nawilżenia i dotlenienia skóry, poprawa gęstości skóry, pobudzenie syntezy kolagenu, rozjaśnienie przebarwień. W miejscu kontaktu skóry z głowicą ultradźwiękową zachodzi wiele procesów, m.in. wzrost temperatury, poprawa ukrwienia, zwiększenie przepuszczalności błon komórkowych. Podczas pilingu kawitacyjnego mamy do czynienia z powstawaniem pod wpływem fali kawitacyjnej i w obecności wody mikroskopijnych pęcherzyków wypełnionych gazem. Pęcherzyki te na skutek drgań ultradźwiękowych poszerzają się, a następnie pękają. Dochodzi do uwolnienie znacznych ilości ciepła i wzrostu ciśnienia, co prowadzi do uszkodzenia martwych komórek warstwy rogowej naskórka, bez wpływu na komórki głębszych warstw skóry.
 
Zabiegi wykorzystujące radiofrekwencję, czyli promieniowanie elektromagnetyczne o częstości fal radiowych (od 3 Hz do 3THz), wywołują efekt termiczny w tkance, podnoszą temperaturę do około 40–45oC. Aparat wyposażony jest w elektrody, pomiędzy którymi przepływa prąd, oraz system chłodzący. Wskutek działania zewnętrznego zmiennego pola elektromagnetycznego jony w tkance poruszają się, zderzają się ze sobą i emitują ciepło. Ciepło wpływa na zagęszczenie włókien kolagenowych, poprawę ich napięcia, stymulację fibroblastów. Naczynia krwionośne ulegają rozszerzeniu, dzięki czemu skóra jest lepiej dotleniona. Zabiegi z wykorzystaniem RF polecane są w celu redukcji zmarszczek, poprawy owalu twarzy, ujędrnienia skóry ciała, modelowania sylwetki. Fizyka nie należy do lubianych zagadnień w trakcie studiów, ale jak widać, kosmetolog wykorzystuje prawa fizyczne każdego dnia.
 

Niezbędne procedury

Aparatura przede wszystkim powinna być bezpieczna. Wszystkie urządzenia wyprodukowane w UE powinny być oznaczone znakiem CE, potwierdzającym zgodność z wymogami norm. Sprzęt sprowadzany spoza Unii powinien posiadać świadectwo homologacji, poświadczające, iż jego działanie jest zgodne z polskimi i europejskimi normami. Należy być świadomym zagrożeń związanych z pracą urządzenia (zwłaszcza ryzyka porażenia prądem czy powstania pożaru) i wiedzieć, jak prawidłowo zareagować. Szkolenia wstępne, serwis i rutynowe przeglądy to standardy, jakimi warto kierować się przy wyborze dystrybutora. Warto również podchodzić z rezerwą do technik marketingowych wykorzystywanych przez producentów i dystrybutorów w dobie silnej rynkowej konkurencji.
Bezpieczny i skuteczny zabieg aparaturowy to gwarancja satysfakcji kosmetologa i zadowolenie pacjenta, przekładające się na renomę salonu i pełen kalendarz wizyt.
aneta kolaczek

Aneta Kołaczek

Chemik, technolog kosmetyków, obserwatorka trendów, prelegentka kongresów kosmetologicznych. Autorka publikacji w mediach branżowych.