NIEZBĘDNIK WIZAŻYSTY ‒ Komponując kolorystykę makijażu, często stawiamy sobie pytania. Jakie połączenie barw da najlepszy efekt? Jak dobrać ich intensywność do urody? Jak zestawiać barwy podobne do siebie – harmonijnie czy lepszy będzie kontrast? Pytań jest dużo, ale z pomocą przychodzi podstawowa wiedza z zakresu teorii barw, która rozwieje wszelkie wątpliwości.

Często wizażyści nie są kolorystami, czyli osobami zawodowo zajmującymi się doborem kolorów pasujących do typu urody. Bycie kolorystą nie jest warunkiem koniecznym do realizowania się w zawodzie wizażysty. Żeby umiejętnie dopasowywać kolorystykę makijażu wystarczy posiadać podstawową wiedzę o kolorze – niezbędną, aby kolor przestał być tajemnicą, a stał się skarbnicą inspiracji.

Kompozycja kolorystyczna w makijażu – Trzy kluczowe elementy

Mówiąc o doborze kolorystyki do typu urody nie sposób pominąć pojęcia atrybutów percepcji barw. Mamy tu trzy kluczowe elementy, które pomagają w dookreśleniu typu urody – odcień, walor i chromatyczność. Odcień dookreśla temperaturę koloru ‒ może być ona ciepła bądź chłodna; pamiętajmy jednak, że każdy kolor można umiejscowić na pełnym spektrum tej skali. Walor definiuje natężenie barwy; przy tym atrybucie mamy do czynienia z gamą odcieni od jasnych do ciemnych. Jeśli do koloru dodajemy bieli, rozjaśniamy go, uzyskując barwę pastelową o niskim walorze. Jeśli kolor wzbogacamy czernią, zyskuje on na intensywności, ciemnieje. Chromatyczność to czystość barwy inaczej określana jako saturacja. Mamy tu do czynienia z barwami czystymi, intensywnymi, kontrastowymi – wysokochromatycznymi lub zgaszonymi – niskochromatycznymi, posiadającymi domieszkę szarości, czyli mniej koloru w kolorze.

Jeśli do koloru dodajemy bieli, rozjaśniamy go, uzyskując barwę pastelową o niskim walorze. Jeśli kolor wzbogacamy czernią, zyskuje on na intensywności, ciemnieje.

Podstawowy atrybut

Podczas obserwacji urody klientki bądź modelki kluczowe jest zdefiniowanie głównego, podstawowego atrybutu, który poprowadzi nas przez dobór odpowiednich odcieni kosmetyków. Jeśli pierwszą cechą, która rzuca nam się w oczy, gdy oceniamy czyjąś urodę, jest jej odcień, ciepły lub chłodny, to znaczy, że kosmetyki dla tego typu urody powinny być przede wszystkim w jednej z tych tonacji. Często jednak temperatura koloru skóry, włosów, oczu i ust nie jest pierwszoplanowa. Mamy wszak jeszcze dwa inne atrybuty, które mogą lepiej określać daną osobę. Być może mamy do czynienia z urodą jasną (jasna skóra, włosy, oprawa oka, tęczówka, czerwień wargowa) lub ciemną (ciemna skóra, włosy, oprawa oka, tęczówka, czerwień wargowa). Przy urodzie jasnej kolorystyka kosmetyków również powinna być jasna, subtelna, pastelowa, aby nie przytłaczać intensywnością i wyrazistością. Z kolei uroda ciemna bez intensywnie napigmentowanych barw będzie wydawała się mdła i bez wyrazu.

Jeśli ten atrybut nie jest kluczowy, zostaje nam jeszcze chromatyczność. Możemy mieć do czynienia z urodą wysokochromatyczną, określaną jako kontrastowa (np. jasna skóra kontrastująca z ciemną kolorystyką włosów, oprawy oka, tęczówki i czerwieni wargowej), lub niskochromatyczną, przy której wszystkie elementy urody harmonijnie się uzupełniają. Osoby o urodzie kontrastowej będą świetnie prezentowały się w barwach czystych, nasyconych oraz w opozycyjnych kompozycjach. Oczywiście poza atrybutem pierwszoplanowym możemy dookreślać kolejne, ale ten główny wyznacza nam szlak, którego się trzymając, osiągniemy korzystne dla urody efekty.

Uroda niskochromatyczna wymaga subtelnej oprawy zgaszonych barw, nie przepada też za wyraźnym zdefiniowaniem konturów.
Wiedząc, że na przykład uroda ciepła czuje się dobrze w barwach ciepłych, jasna w jasnych, a niskochromatyczna w przygaszonych, jesteśmy już w połowie drogi do sukcesu. Tworzenie kompozycji kolorystycznej to jednak coś więcej niż tylko atrybuty, to również sztuka zestawiania barw ze sobą, co tworzy przestrzeń na kolejną porcję wiedzy z zakresu koloru.

Figury odniesienia można dowolnie obracać w kole barw, zwiększając przez to liczbę alternatywnych zestawień kolorystycznych; pamiętając, że koło barw można różnicować przez atrybuty. Jeśli zatem chcemy pracować z parą barw stanowiących dwuton (żółty ‒ fioletowy), to możemy wybrać odcienie cieplejsze lub chłodniejsze, jaśniejsze lub ciemniejsze, czyste – jak na kole barw ‒ lub przygaszone, dopasowując je do urody.

Spośród miłych dla oka zestawień kolorystycznych warto poznać bliżej również harmonie i kontrasty.

• Harmonia barw sąsiadujących to zestawienie oparte na dwóch, trzech barwach bezpośrednio sąsiadujących na kole barw.
• Harmonia monochromatyczna polega na zestawieniu różnych tonacji jednego odcienia o tej samej temperaturze.
• Kontrast temperaturowy to zestawienie barw lub odcieni barw z dominantą ciepłą i chłodną.
• Kontrast walorowy oparty jest na gradacji tonalnej barw; jest to zestawienie jasnych i ciemnych odcieni jednego koloru.
• Kontrast nasycenia to zestawienie barw czystych z przygaszonymi.

Wiedza z zakresu podstaw teorii barw to doskonałe wsparcie w zakresie tworzenia kompozycji kolorystycznych. Jej opanowanie pozwala na płynne poruszanie się po różnego typu makijażach, od dziennych przez wieczorowe po kreatywne.