Z tego artykułu dowiesz się:

• Czym jest łysienie plackowate i jakie ma przyczyny?

• Jak osobom boryjającym się z tym problemem może pomóc linergista?

Mikropigmentacja medyczna (cz. 3) | Łysienie plackowate to wyniszczająca choroba. Choć nie wiąże się z nią ból fizyczny, stanowi ogromne wyzwanie dla psychiki chorych. Utrata włosów prowadzi do obniżenia poczucia wartości, stanów depresyjnych, wykluczenia społecznego. Dzięki mikropigmentacji medycznej wprowadzamy nie tylko pożądane zmiany w wyglądzie klientów, dajemy im szansę na coś więcej. Na prawdziwą przemianę i nową jakość życia.

Gdy do gabinetu kosmetycznego trafi pacjent z łysieniem plackowatym, należy dołożyć wszelkich starań, by poczuł się wyjątkowo i miał pewność, że oddaje się w ręce wykwalifikowanego specjalisty. Do tej pory nie są znane dokładnie przyczyny tej choroby, uważa się jednak, że największe bezpośrednie znaczenie mają czynniki autoimmunologiczne – układ odpornościowy pacjenta atakuje mieszki włosowe, uznając je za coś obcego. W efekcie pojawiają się zmiany zapalne, które wywołują utratę włosów. Podłoże tego typu łysienia często wiąże się równolegle z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak chociażby zapalenie tarczycy, bielactwo czy atopowe zapalenie skóry. W przypadku tej dolegliwości istotne jest również obciążenie genetyczne. Niektórzy specjaliści uważają, że nie bez znaczenia jest wpływ hormonów, a także silne napięcia nerwowe i stres.

Objawy

Łysienie plackowate cechuje się utratą włosów w postaci dobrze odgraniczonych ognisk normalnie wyglądającej skóry, najczęściej w obrębie skóry owłosionej głowy i w okolicy brody. Zwykle objawy pojawiają się nagle i mogą postępować aż do utraty wszystkich włosów na głowie (łysienie plackowate całkowite), a nawet na całym ciele (łysienie plackowate uogólnione). Łysienie plackowate może występować w różnych odmianach, takich jak łysienie wężykowate obejmujące utratę włosów w okolicy potylicznej, łysienie plackowate rozlane i nagłe osiwienie, w którym zaatakowane zostają włosy zawierające barwnik, co uwidacznia wcześniej posiwiałe włosy. Często pierwsze ognisko łysienia jest okrągłe i ma średnicę ok. 2 cm. Z czasem dołączają do niego nowe ogniska łysienia, czyli nowe plackowate plamy na skórze głowy, które mogą być pojedyncze lub mnogie, a także różnej wielkości (jednak w większości przypadków zmiana ma średnicę 5–10 cm). Łysienie plackowate może mieć charakter przewlekły lub nawrotowy. Zabiegi mikropigmentacji, które możemy zaproponować pacjentom z łysieniem plackowatym, to:

• mikropigmentacja skóry głowy (efekt krótko ogolonych włosów),
• częściowa rekonstrukcja brwi,
• całkowita rekonstrukcja brwi,
• rekonstrukcja rzęs,
• miejscowe zagęszczanie brody,
• pigmentacja intymna.

Zawsze należy spojrzeć na całą twarz i podkreślić najbardziej atrakcyjną jej część. Na przykład u kobiety, która utraciła włosy, brwi i rzęsy, warto wyeksponować usta, a linię brwi i rzęs delikatnie zaznaczyć. Makijaż permanentny musi być wykonany precyzyjnie i hiperrealistycznie. W celu całkowitego odtworzenia brwi zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn wskazane jest łączenie technik pracy. Osobiście preferuję technikę włoskową z delikatnym cieniowaniem, tak by uzyskać efekt 3D, aby po wygojeniu wyglądały bardzo naturalnie – do złudzenia przypominały rzeczywiste brwi.

Dla NIEGO

Pigmentacja mężczyzn jest dużym wyzwaniem, wymaga doświadczenia i wyczucia, tak by po zabiegu klient wyglądał naturalnie. Rekonstrukcja brwi i rzęs, miejscowe zagęszczanie brody, odtwarzanie mikrowłosków w łysieniu plackowatym czy też mikropigmentacja całej skóry głowy to zabiegi, których wykonanie przynosi wiele satysfakcji. Odpowiednio wykonana pigmentacja pozwala chorym lepiej funkcjonować w społeczeństwie i podnosi samoocenę. Więcej informacji na temat męskiej pigmentacji w łysieniu plackowatym znajdziecie w kolejnej części niniejszego cyklu artykułów „Mikropigmentacja medyczna”.

Łysienie plackowate (alopecia areata) Zaliczane jest do jednych z częstszych chorób autoimmunologicznych, patobiologia tego przewlekłego, nawrotowego schorzenia nie jest w pełni poznana, a skuteczność dostępnych terapii nadal nie jest zadowalająca. Częstość występowania łysienia plackowatego ocenia się na 0,1–0,2 proc. – w zależności od pochodzenia etnicznego i rejonu geograficznego, a ryzyko zachorowania w ciągu całego życia na 2 proc. Łysienie plackowate dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych, bez względu na kolor włosów. Ogólnie choroba dotyka równie często obu płci. Często występuje u młodych osób, choć jest rzadko spotykana u dzieci poniżej 3. r.ż.: aż 66 proc. chorych ma mniej niż 30 lat, a tylko 20 proc. przekroczyło 40. r.ż.