Mocne paznokcie – strefa stresu

 

Analizując problemy forumowiczek na paznokciowych fanpage’ach zauważyłam, jak niska jest świadomość stylistek na temat strefy stresu. Wśród pytających, jak i odpowiadających.

 

Niestety, fora internetowe rzadko są w stanie rozwiać nasze wątpliwości, ponieważ tylko niektóre z odpowiedzi są zasadne. A więc… wyruszam z Wami w podróż do nieznanej i stresogennej krainy, by ją oswoić i polubić!

 

 

 

Strefą stresu nazywamy część obszaru znajdującą się przy połączeniu naturalnego paznokcia z przedłużeniem (rys. 1). Na jej jakość wpływa kilka czynników: grubość produktu (żelu bądź akrylu) na wysokości wolnego brzegu naturalnej płytki (rys. 2), wygięcie tunelu przy opuszce (rys. 3), kształt krawędzi bocznej stylizacji znajdującej się pomiędzy krawędzią naturalnej płytki paznokcia a jej wyjściem z opuszki (rys. 4).

rys.1   

 

rys.2

 

rys.3

 

rys.4

 

 

 

Grubość strefy stresu powinna wynosić między 0,8 mm a 1,5 mm. Wartość mniejsza niż 0,8 mm może spowodować pękanie żelu dokładnie po linii kształtu wolnego brzegu paznokcia naturalnego. Jeśli więc Wasza klientka zgłasza się z reklamacją, a pękniecie wygląda dokładnie tak, mimo że masa żelowa bądź akrylowa pięknie przylega do naturalnej płytki, a odpadło właściwie tylko samo przedłużenie – oznacza to, że grubość we wspomnianym miejscu była zbyt mała. 0,8 mm to grubość karty kredytowej (aby było nam sobie to łatwiej wyobrazić). Grubość powyżej 1,5 mm będzie trwała, ale spowoduje zbyt małe wygięcie tunelu, który jest także bardzo ważny dla trwałości. Dodatkowo stylizacja będzie wyglądała bardzo nieestetycznie – grubo.

 

 

O grubości paznokci decyduje podłożenie szablonu. Im niższy kąt podłożenia formy – tym mniejsza strefa stresu. Im wyższy – tym grubsza. Należy ten kąt dopasować indywidualnie do każdego z paznokci, w zależności od wysokości wzrostu naturalnej płytki. Jaki błąd możemy popełnić? Przyjrzyjmy się rysunkowi nr 5. Dla przykładu dobrania złego kąta i porównania go z prawidłowym wybrałam naturalny paznokieć rosnący prosto. Widzimy, że szablon w obu przypadkach opada w dół. Jednak zbyt mocny kąt opadania może spowodować zbyt małą ilość produktu w strefie stresu. Będzie to skutkowało pęknięciem produktu przy mocniejszym nacisku na wolny brzeg stylizacji. Dodatkowo cały kształt stylizacji jest niepoprawny.

 

Zbyt mocny kąt unoszący szablon w górę powoduje zbyt mały tunel i zdecydowanie za dużą ilość produktu w strefie stresu (rys. 6). Tunel stanowiący o trwałości paznokci salonowych waha się pomiędzy 1/3 a 40 proc. części koła. Należy pamiętać, że tunel znajduje się nie tylko na wolnym brzegu, ale ciągnie się przez całą długość przedłużonej części – od opuszek (czyli właśnie strefy stresu), aż do wolnego brzegu. 

 

rys.5  rys. 6

 

Krawędź jest niezwykle istotna. Większość z nas wie, że powinna ona rozpoczynać się dokładnie na wysokości krawędzi bocznej naturalnej pytki. Często jednak nie mówi się o tym, że krawędź stanowi wzmocnienie dla stylizacji poprzez jej „pełną aplikację”. Oznacza to, że krawędź stylizacji powinna być przedłużona na prosto do palca, aż do końca opuszki. To również estetyczny aspekt stylizacji, który nie powoduje wyglądu „kurzych pazurów”. Aby zachować jej „pełny” wygląd, należy przestrzegać zasady długości paznokci. Co to oznacza? Niestety dla naszych klientek… musimy im wyjaśnić, że o kształcie decyduje długość. Dokładnie. Oczywiście klientka może wybrać między kwadratem bądź kształtem zaokrąglonym, ale o tym, jak bardzo będzie on zaokrąglony – decyduje długość. To znaczy, że krótkie paznokcie mogą mieć kształt owalu, a im dłuższe, tym bardziej mogą się one wyszczuplać w migdał. Tak modne ostatnio szpice to niestety kształt zarezerwowany dla długości „do końca szablonu” (mającego co najmniej 3 cm), aby móc nazwać go wykonanym technicznie. 

 

Mając na względzie trwałość wykonanych przez nas stylizacji, powinnyśmy przestrzegać przede wszystkim zasady trzech kroków do stworzenia idealnej strefy stresu. I już… bez stresu!