Makijaż korekcyjny to temat bardzo szeroki, wymagający kompleksowego podejścia. Każdy profesjonalista, którego pasją jest make-up powinien poznać jego zasady w teorii i w praktyce. Znajomość właściwości produktów, niezbędnych akcesoriów, ale przede wszystkim wiedza, jak pod wpływem aplikacji kosmetyków kamuflujących „zachowuje się” skóra jest tu kluczowa. 

W pierwszej części artykułu przybliżę Wam podstawowe zasady makijażu korekcyjnego. Rzucimy też okiem na historię kosmetyki kolorowej. W kolejnej części omówię szczegółowo konkretne produkty i akcesoria jakie powinny znaleźć się w kufrze profesjonalisty, dla którego makijaż to coś więcej niż ozdabianie twarzy. Pamiętajmy, że perfekcyjne tuszowanie defektów skórnych to jedno z podstawowych zadań dobrego artysty makijażu. 

 

Historia makijażu sięga starożytnego Egiptu, kiedy to barwiono powieki malachitem lub galeną. Bardzo popularnym kosmetykiem był kohl służący do malowania oczu – był on powszechnie stosowany przez Egipcjan obu płci. Pierwsze pudry powstawały głównie z mączki gipsowej. W Egipcie wynaleziono również szminkę.

W związku z faktem, że w średniowieczu gardzono higieną ciała, makijaż w tym czasie przestał ewoluować. Epoka renesansu była powrotem do idei dbania o urodę. Absolutnym must have była wtedy biała twarz, którą uzyskiwało się dzięki bieli ołowianej. Dodatkowo używano również rtęci ołowianej w celu efektywniejszego złuszczania.

W baroku także bardzo popularna była pasta ołowiana. Stosowano ją z siarczkiem rtęciowym, ochrą, czerwoną lub żółtą rudą żelaza. Efekt ciemniejszych brwi uzyskiwano dzięki użyciu przypalonego migdała.

W XIX wieku w celu uzyskania naturalnego wyglądu stosowano buraki, sok z truskawek i karmin, pojawił się również gotowy róż.

W międzywojennym okresie XX wieku pojawił się makijaż korekcyjny – na bazie modyfikacji profesjonalnego makijażu filmowego. Tak zwana terapia kamuflażem miała na celu wspomóc rehabilitację osób rannych podczas I i II wojny światowej. Nastąpił wtedy rozkwit kosmetyki kolorowej. 

Kolejnym etapem było wprowadzenie linii kosmetyków kamuflujących. Firmy takie jak: Elizabeth Arden Max Factor, Veil Cover Cream, Dermablend Corrective Cosmetics, zaczęły wprowadzać kosmetyki kamuflujące blizny, poparzenia, przebarwienia i inne defekty skóry.

W 1985 roku zostało powołane Brytyjskie Stowarzyszenie Kamuflażu Skóry (BASC – British Association of Skin Camouflage). 

 

Makijaż korekcyjny ma na celu niwelowanie, maskowanie oraz ukrywanie niedoskonałości. Korygowanie zmian (naczyniowych, trądzikowych, przebarwień, blizn) polega na minimalizacji nieestetycznych defektów, które występują na skórze. 

 

Makijaż korekcyjny opiera się na zasadzie barwy i cienia. Za jego pomocą można zmienić kształt, wielkość oraz proporcje defektu skóry. Kontrast światła i cienia (kolor jasny i ciemny) sprawia, że pojawia się złudzenie optyczne polegające na wrażeniu zmiany kształtu, wielkości i proporcji, przyciągając jednocześnie wzrok do celowo wyznaczonych punktów. Gra kolorów ma za zadanie zatuszować lub uwypuklić wybrane zmiany. 

 

Do grupy najczęściej używanych materiałów należą:

• Gąbka do makijażu – stosowana do aplikacji oraz rozprowadzania preparatów kosmetycznych, tj. podkład, kamuflaż. Najczęściej wykona jest z lateksu, może mieć różnorodne kształty;

• Aplikator – zakończony gąbeczką, pomocny jest przy nakładaniu kosmetyków na małe partie skóry;

• Pędzel do podkładu – wykonany najczęściej z włosia syntetycznego, występuje w różnych wielkościach; 

• Pędzle do produktów suchych – pędzle o zróżnicowanej wielkości i kształcie, służą do „zagruntowania podkładu” z pomocą różnego rodzaju pudrów, aby zapewnić mu nieścieralność;

• Paleta – plastikowa paleta z tworzywa sztucznego, na którą nakładane i mieszane są poszczególne produkty kosmetyczne w celu uzyskania określonego efektu kolorystycznego;

• Szpatułka – jest pomocna przy pobieraniu właściwej ilości kosmetyku z opakowania.

 

Należy pamiętać, że osoby, które z racji problemów skórnych, blizn, naczyniaków, przebarwień czy innych defektów przychodzą do nas po pomoc, zazwyczaj wiele już w swoim życiu przeszły. Bardzo często borykają lub borykały się z nieprzychylnymi uwagami, przejawami nietolerancji oraz problemami z samoakceptacją. Dlatego tak ważne jest, aby makijażysta był w swoich działaniach empatyczny, wyrozumiały i cierpliwy. Pewność swoich umiejętności pozwoli nam wyeliminować pomyłki i sprawi, że efekty będą satysfakcjonujące dla naszych klientów jak i dla nas samych. A tę pewność osiągnąć można jedynie przez  wiedzę, doświadczenie i ciągłe szlifowanie umiejętności. Nie bez znaczenia jest też oczywiście znajomość produktów i praca z kosmetykami sprawdzonej marki, której ufamy.

Ale o tym przeczytacie już w kolejnej części artykułu.