Z tego artykułu dowiesz się:
• Czy jest dekontaminacja i jakie jej rodzaje rozróżniamy?
• Na czym polegają zasadnicze różnice między procedurami dezynfekcji i sterylizacji?
• Jakie są aktualne, obowiązujące wytyczne dot. dekontaminacji?
• Z czego wynikają kwestie sporne?
Spis treści
Przepisy, wytyczne i procedury (cz. 2) – Dorota Kalinowska radzi, jak dobrać odpowiednią metodę dekontaminacji do potrzeb gabinetu.
Dekontaminacja jest istotnym elementem utrzymania higieny i bezpieczeństwa w świadczeniu usług pielęgnacji i upiększania ciała. Stosuje się ją zarówno w pracy stacjonarnej, jak i podczas usług na wezwanie.
Jaką metodę dekontaminacji wybrać
Pytanie o metodę dekontaminacji jest często zadawane na grupach popularnych portali społecznościowych. Zanim jednak przejdziemy do meritum, warto dowiedzieć się, czym jest sama dekontaminacja. Jak definiuje słowniczek Polskiego Stowarzyszenia Sterylizacji Medycznej, to proces niszczenia biologicznych czynników chorobotwórczych przez mycie, dezynfekcję i sterylizację. Wszystko to powoduje, że wykorzystywane przedmioty stają się bezpieczne w użytkowaniu. W warunkach kosmetycznych mycie odbywa się manualnie za pomocą bieżącej wody, szczoteczek, gąbek oraz coraz częściej myjki ultradźwiękowej. Dezynfekcja natomiast redukuje drobnoustroje do pewnego poziomu, można ją wykonać za pomocą środków chemicznych, termicznie lub metodą skojarzoną. Podolodzy dodatkowo stosują naświetlanie UV oraz ozonowanie. Ze względu na zakres działania można wyróżnić różne poziomy dezynfekcji. Niski poziom eliminuje większość bakterii wegetatywnych, niektóre grzyby, niektóre wrażliwe wirusy. Poziom średni wyeliminuje bakterie wegetatywne (włącznie z prątkami gruźlicy), większość grzybów i wirusów, natomiast poziom wysoki usunie niemalże wszystkie drobnoustroje.
Co decyduje o wyborze dekontaminacji
Od dawna trwa spór z Inspekcją Sanitarną na temat zakresu dekontaminacji w dziedzinie usług kosmetycznych. Idealnym przykładem nierozstrzygniętych kwestii jest dekontaminacja pęset do stylizacji rzęs: należy je sterylizować czy wystarczy dezynfekcja? Można spotkać się z różnymi decyzjami w różnych powiatach. Wynikają one z możliwości wyboru, jaką daje skala Spauldinga. To klasyfikacja wykorzystywana w medycynie (Spaulding – 1971), według której dzieli się sprzęt na kategorie ryzyka. Kiedy przyjrzymy się tabeli, zauważymy, że dwojakie zalecenia inspektorów sanitarnych są prawidłowe. Mogą one wynikać z kilku czynników, na przykład z różnego poziomu wiedzy czy umiejętności kosmetyczek. Wydaje się oczywiste, że sterylizacja będzie obowiązkowa u kosmetyczki, która nie posiada wystarczającej wiedzy na temat procedur przygotowania roztworu do dezynfekcji, podczas gdy wyposażenie i higiena pracy mogą, lecz nie muszą budzić wątpliwości. Natomiast wdrożenie dobrych praktyk higienicznych staje się punktem wyjścia do świadomej, bezpiecznej pracy. W tym drugim przypadku najczęściej wymagana jest dezynfekcja wysokiego poziomu. Dopóki nie ma szczegółowych regulacji prawnych z zakresu wymagań sanitarno-higienicznych, prostsze wydaje się zalecenie stosowania najbezpieczniejszej formy dekontaminacji, jaką jest sterylizacja.