Z tego artykułu dowiesz się:
• Dlaczego cellulit wraca jak bumerang?
• Z jakimi problemami najczęściej zmagają się eksperci branży beauty w walce z cellulitem?
• Jakie metody terapii warto wziąć po uwagę, by zminimalizować ryzyko nawrotu zmian?
• Co stanowi o wysokiej skuteczności i trwałości efektów w terapii enzymami rekombinowanymi?
Spis treści
Analiza przypadku – O cellulicie wiemy już chyba wszystko. Największa trudność, z jaką borykają się specjaliści branży beauty, nie dotyczy minimalizowania zmian, bo z tym radzimy sobie świetnie, ale uzyskania długotrwałych efektów. Cellulit wydaje się być jak bumerang.
Określenie „cellulite” po raz pierwszy zostało użyte w 1920 roku przez Alqiera i Paviota– tak nazwano zniekształcenie dotyczące powierzchni skóry.Od tego czasu proponowano wiele bardziej opisowych określeń, m.in.: guzkowe, twardniejące zwyrodnienie tłuszczowe (nodular liposclerosis), zmiany zwyrodnieniowe tkanki podskórnej (panniculosis), obrzękowo-włókniejące zwyrodnienie tkanki podskórnej (oedemato-fibrosclerotic panniculopathy), lipodystrofia typu kobiecego (gynoid lipodystrophy – GLD) oraz panikulopatia obrzękowo-zwłóknieniowo-stwardnieniowa (Edematous fibrosclerotic paniculopathy – EFP). W literaturze można się również spotkać z błędnym porównywaniem GLD i otyłości. Jest to niewłaściwe, ponieważ w otyłości występuje jedynie przerost i rozrost adipocytów, podczas gdy w GLD można zaobserwować liczne zmiany strukturalne zachodzące w skórze, dotyczące komórek tłuszczowych i mikrokrążenia.
Siła enzymów
Istotą problemu jest nie tyle wymierna skuteczność danych metod, ale przede wszystkim to, aby efekty były szybkie i trwałe lub utrzymały się przez jak najdłuższy czas. Z mojej obserwacji dynamicznie rozwijającego się rynku estetycznego wynika, iż nową szansą mogą być rekombinowane enzymy. Przyjrzyjmy się zatem ich działaniu. Kolagenazy Maja zdolność do rozbijania wiązań peptydowych kolagenu w fizjologicznym pH. Należą do rodziny metaloproteinaz macierzy i uczestniczą w procesach fizjologicznych, od których zależy integralność kolagenu lub jego przegrupowanie. Lipazy Lipazy to specyficzne enzymy katalizujące rozdział hydrolityczny długołańcuchowych kwasów tłuszczowych i glicerolu w środowisku innym niż woda. Po kontakcie z nierozpuszczalnym w wodzie substratem zachodzi zmiana w strukturze enzymu. Liazy To specyficzna grupa enzymów katalizujących (odwracalnie lub nieodwracalnie) odszczepienie grup bez udziału wody.W ludzkiej skórze zidentyfikowano trzy kolagenazy: MMP-1, MMP-8 i MMP-13. MMP-1: jest to najobficiej występująca kolagenaza śródmiąższowa. MMP-8: jest to kolagenaza 2, która syntetyzuje i przechowuje leukocyty i neutrofile podczas każdego procesu zapalnego skóry. MMP-13: jest to kolagenaza 3, która ulega ekspresji w różnych rakach nabłonkowych, ale jest również uwalniana przez fibroblasty obecne w przewlekłych owrzodzeniach skóry.
Udowodniona skuteczność
Do całościowego procesu badawczego zakwalifikowano w pełni zdrowe kobiety w wieku od 25 do 40 lat z rozpoznanym cellulitem w stopniu II.W niniejszej analizie przypadku opisano badaną w wieku 30 lat, u której uzyskano najlepszy wynik zastosowanej terapii. W trakcie przeprowadzania zabiegów przestrzegano ściśle podstawowych zasad aseptyki. Badana poinformowana została o procesie stosowanej terapii (jaki preparat i z jaką częstotliwością zostanie zastosowany), zasadach postępowania po zabiegu,o wystąpieniu ewentualnych działań niepożądanych, a także od klientki uzyskano pisemną zgodę na zabieg. Zabieg przeprowadzano zgodnie z procedurą oznaczenia punktów iniekcji oraz przed zabiegiem zastosowano maść powierzchniowo znieczulającą. Badana zobowiązała się również do zachowania aktualnego trybu życia (aktywność fizyczna, dieta itp.) i niezmieniania swoich przyzwyczajeń na czas trwania prowadzanej terapii. Ponadto prowadzona była pełna dokumentacja fotograficzna i opisowa. W karcie klienta znalazły się wszystkie informacje z przebiegu prowadzonej terapii.
U badanej wykonane zostały następujące pomiary:
1. pomiar wysokości i masy ciała;
2. obliczenie wartości wskaźnika BMI;
3. pomiar tłuszczowej masy ciałai całkowitej wody ustroju przy wykorzystaniu metody elektrycznej bioimpedancji (BIA);
4. pomiar obwodów ciała z kalkulatorem wskaźnika WHR mierzony w zależności od rejonu zabiegu:
– obwód uda mierzony 15 cm od kolca biodrowego przedniego górnego,
– obwód uda mierzony 15 cm od rzepki lub
– obwód krótki pośladka (krętarz większy kości udowej – szpara pośladkowa).
Jednocześnie dla oceny skuteczności przeprowadzonej terapii użyto 4-stopniowej skali Nurnbergera-Mullera przed i po zastosowaniu zabiegów. Dodatkowo zastosowano subiektywną ocenę dotyczącą prowadzonej terapii i poprawy kondycji skóry w obszarze dotkniętym GLD. Zastosowano skalę 5-punktową, gdzie 1 oznaczało brak poprawy,a 5 zdecydowaną poprawę stanu skóry.
SKALA Nurnbergera-Mullera
– stopień 0 – brak jakichkolwiek zmian skórnych;
– stopień 1 – charakteryzuje się gładką skórą w pozycji stojąceji leżącej, natomiast zauważalne są pofałdowania przy skurczu mięśniowym bądź przy uszczypnięciu fałdu skórnego;
– stopień 2 – pofałdowania występują w pozycji stojącej, natomiast nie są one widoczne w pozycji leżącej;
– stopień 3 – widoczne zmiany występują zarówno w pozycji stojącej, jak i leżącej.
Cellulit – Ocena zaawansowania zmian
Procedura rozpoczynała się od profesjonalnej diagnozy, mającej na celu ustalenie stadium zaawansowania cellulitu poprzez metodę palpacyjną, wzrokową i termografię kontaktową. Ta ostatnia wykonywana jest przy użyciu klisz termograficznych, które przyłożone do powierzchni skóry obrazują jej stan wewnętrzny. Dodatkowo przeprowadzano wywiad mający na celu poznanie subiektywnej opinii badanej na temat własnego ciała. Folia termograficzna wykorzystywana w termografii kontaktowej jest doskonałym narzędziem do obrazowania zmian cellulitowych. Obraz tworzony jest za pomocą specjalnej powłoki z termoczułych, ciekłych kryształów. Dzięki temu można było zobaczyć rozkład różnic temperatury w tkance. Pomiary obwodu przeprowadzano co tydzień. Przed rozpoczęciem badania klientka pozwoliła także na sfotografowanie stanu skóry. Wszystkie kroki umożliwiły szczegółową dokumentację i ocenę rezultatów zabiegu.
Terapia cellulitu – Procedura
W terapii wykorzystano enzymy rekombinowane, które podano za pomocą igły 30 G/13 mm, 0,1–0,3 ml na punkt depresyjny – dokładnie w takiej ilości, aby doszło do wypełnienia nierówności. Zabiegi wykonano w odstępach 14 dni.
Terapia cellulitu – Wyniki
U badanej początkowo zdiagnozowano 2. stopień zaawansowania zmian. W wyniku prowadzonej terapii nie zauważono zmiany składowych masy ciała, natomiast odnotowano zmianę zarówno w badaniu palpacyjnym, jak i w pomiarach obwodów ciała badanej oraz termografii kontaktowej. Pomiar obwodów ciała:
Początkowy obwód mierzonej powierzchni w odniesieniu do wyniku końcowego – obwód krótki pośladka (krętarz większy kości udowej – szpara pośladkowa) zmniejszył się o 1,8 proc.
Ocena stopnia zaawansowania zmian wg skali Nurnbergera-Mullera:
Przeprowadzona terapia u badanej pozwoliła na zmianę stopnia zaawansowania zmian po pierwszym zabiegu z 2. na 1., a po drugim z 2. na 0. Subiektywna ocena wyników zastosowanej terapii przez badaną:
W ocenie badanej terapia jest bardzo skuteczna i oznaczyła ona w ocenie stopień 5, czyli zdecydowaną poprawę obszaru skóry poddanej terapii. Dokumentacja fotograficzna:
Przed zabiegiem – dokumentacja zdjęciowa wykonana w pozycji stojącej bez dodatkowego ucisku fałdu skóry.
Przed zabiebiem
Po pierwszym zabiegu
Po drugim zabiegu
Terapia cellulitu – Wnioski
Terapia z wykorzystaniem enzymów jest skuteczną i bezpieczną metodą w redukcji zmian o charakterze cellulitu. Praca zgodnie z protokołem zabiegowym pozwala na uzyskanie satysfakcjonujących dla klienta efektów zabiegowych.