Z tego artykułu dowiesz się:

• na czym polega diagnostyka erytronychii,
• co to jest onychopapilloma,
• jakie są objawy schorzenia subungual glomus tumor.

Podologa od dermatologa odróżnia świadomość mnogości zmian występujących w obrębie aparatu paznokciowego, a przynajmniej tak być powinno. Klientami/pacjentami podologa bywają również lekarze dermatolodzy, którzy mówią wprost – nas tego na studiach nie uczą. Owszem, omawiana jest grzybica czy łuszczyca paznokci, ale na tym wiedza na specjalizacji dermatologicznej często się kończy.

Podologu, w zasięgu rąk masz wiedzę, którą przekazujesz, będąc łącznikiem między człowiekiem na Twoim fotelu a lekarzem. Dziś o temacie dla wielu zagadkowym i skomplikowanym – LONGITUDINAL ERYTHRONYCHIA. Pokażemy w tym artykule, że nie taki diabeł straszny.

Zacznij od pytań:

1. Co widzisz?
2. Od jak dawna występuje problem?
3. Jak przedstawia się historia urazu?

Oglądaj WSZYSTKIE paznokcie! To bardzo ważne.

Erytronychia

Erytronychia jest zmianą podłużną, której zasięg może kończyć się przy brzegu wolnym płytki paznokcia.

Może również rozszerzyć się do lunuli, i tu – uwaga – pierwsza ważna informacja: pasmo wchodzące do obłączka odwraca jego kolor. To znaczy, że w bladym „półksiężycu” zobaczysz różowe/ciemnoróżowe pasmo.

W przypadku erytronychii diagnostyka różnicowa jest ograniczona. Wykryta erytronychia podłużna (na jednym paznokciu) to etiologia nowotworowa i zwykle diagnozowaną zmianą jest onychopapilloma (pamiętajmy o tym, że nowotwór nie oznacza koniecznie jego złośliwej odmiany). Zlokalizowana na jednym paznokciu erytronychia podłużna najczęściej oznacza onychopapillomę, chociaż – co trzeba podkreślić – nowotwory złośliwe mogą objawiać się identycznie. Dlatego niemal każdorazowo wymagana jest biopsja.

Polidaktylna erytronychia podłużna zwykle ma podłoże regionalne lub ogólnoustrojowe. Czasami może to zwiastować poważną chorobę podstawową. Do skutecznej oceny i leczenia konieczne jest dokładne zrozumienie patogenezy, obrazu klinicznego i możliwych rozpoznań. Zadaniem podologa w przypadku erytronychii jest przede wszystkim rozpoznanie, które w następnej kolejności wpiszesz w kartę informacyjną po wizycie.

Karta informacyjna powinna zawierać szczegółowy opis wizyty, pełen wywiad uzyskany od pacjenta, podejrzenie i ewentualny opis proponowanego rozwiązania. Choć może to brzmieć na początku absurdalnie, wierz mi, drogi Czytelniku, dermatolog czy chirurg to też człowiek i ułatwisz mu pracę, zwłaszcza że – jak wspomniałam na wstępie – ich rolą nie jest znanie każdej dysfunkcji aparatu paznokciowego. Dlatego nie bój się podpisywać pod tym, co widzisz. Przejdźmy do meritum – jest erytronychia, pasmo odwracające kolor lunuli. Pierwsza myśl, jaka musi przyjść do Twojej głowy, to…?

Onychopapilloma

To nowotwór łagodny łożyska i macierzy dystalnej, objawia się izolowaną podłużną erytronychią związaną z nadmiernym rogowaceniem podpaznokciowym. Zmiana, atakując macierz dystalną, powoduje ogniskową utratę funkcji produkcji komórek powierzchni wentralnej płytki, ta w części wentralnej ulega ścieńczeniu, unaczynienie łożyska powoduje wypełnienie tej przestrzeni – w efekcie tkanka zostaje ściśnięta w rowku płytki.

Pojawia się zaczerwienione pasmo, cienka blaszka brzuszna rozpada się w miarę wzrostu, dlatego przy wolnym brzegu płytki często powstaje wyżłobienie w kształcie odwróconej litery V. Warto bacznie przyjrzeć się wolnemu brzegowi – w większości onychopapillom obserwuje się distal subungual keratosis – dystalną podpaznokciową keratozę, wyglądem przypominającą odcisk podpaznokciowy.

Z kolei dyschromia w obrębie lunuli może mieć kształt równego pasma albo też przyjmować kształt lejka. Ponieważ jedyną drogą diagnostyki różnicowej jest biopsja, musisz wiedzieć, jakie potencjalne konsekwencje ta procedura za sobą niesie. Ryzyko uszkodzenia macierzy jest wpisane w zabieg, ale lekarz wyspecjalizowany w leczeniu jednostki paznokciowej wie, jak pracować, by to ryzyko było minimalne. Biopsja polega na usunięciu fragmentu płytki, pod którą leży zmiana, a następnie usunięciu pełnego pasma z zasadnym marginesem. Najczęściej płytka odrasta w niezmienionej formie.

Subungual glomus tumor

Kolejne, co może zwiastować erytronychia to subungual glomus tumor. Podpaznokciowy guz kłębuszkowy został po raz pierwszy opisany przez Wooda w 1812 roku i jako taki nazwany w 1924 roku przez Masona.

To rzadki nowotwór łagodny aparatu paznokciowego, którego objawy są bardzo charakterystyczne i towarzyszy im triada: nietolerancja zimna, intensywny ból napadowy i dobrze określone miejsce bólu. Klinicznie guz kłębuszkowy może przejawiać się jako widoczna lub wyczuwalna masa w okolicy podpaznokciowej, różowawo-czerwona lub niebieskawa plamka bądź też deformacja płytki paznokcia. Dla podologów glomus tumor może stanowić nie lada wyzwanie w diagnostyce, dlatego warto znać i potrafić zastosować testy, które ułatwią jego rozpoznanie.

Testy ułatwiające rozpoznanie glomus tumor

• Test Love: punktowanie płytki za pomocą igły lub ostrego narzędzia wskazuje miejsce obecności guza – wystąpi silny ból.
• Objaw Hildretha: wystąpienie silnego, pulsującego bólu po założeniu niedokrwienia (staza).
• Badanie transiluminacyjne: przeprowadza się je w zaciemnionym pomieszczeniu, przepuszczając światło przez opuszek palca. Nieprzezroczysty obszar z wyraźnym zaciemnieniem wskazuje lokalizację guza.
• Test zimna: test wrażliwości na zimno, przeprowadzany poprzez nałożenie zimnej wody lub etanolu na dotknięty obszar, w efekcie czego występują objawy bólowe.

Testy i badania, które przyniosły wynik pozytywny, dają niemal całkowitą pewność, że masz do czynienia z guzem kłębuszkowym.

Szacuje się, że około 50 proc. subungual glomus tumor lokalizuje się przy opuszce, pozostałe 50 proc. – podpaznokciowo. Zmiana ta ma charakter łagodny. Leczeniem z wyboru jest jej chirurgiczne usunięcie, w miarę możliwości oszczędzające płytkę paznokciową.

To, co musisz zapamiętać to fakt, że obie wyżej opisane zmiany są nowotworami łagodnymi – niemniej nigdy nie możemy wykluczać historii nowotworu złośliwego. Zarówno melanoma amelanotyczna, jak i squamous cell carcinoma mogą łudząco przypominać zmiany łagodne. Miej na uwadze, że Twoja rozmowa z klientem/pacjentem i zapis w karcie informacyjnej, jaką wydasz po wizycie, ma krytyczne znaczenie w dalszym leczeniu w gabinecie specjalistycznym.