Z tego artykułu dowiesz się:
• Jak w analizie kolorystycznej w PMU wykorzystać chromatyczne koło barw?
• Jakie praktyczne umiejętności, poparte wiedzą z zakresu kolorymetrii i pigmentologii ułatwią Ci pracę z klientami?
• Na co zwrócić uwagę wybierając pigmenty i jak dobierać je do skóry klienta?
• Dlaczego zabiegi naprawcze wymagają większego doświadczenia i dogłębnej znajomości zasad analizy kolorystycznej?
Analiza kolorystyczna w makijażu permanentnym (cz. 2) | Co to jest i do czego służy koło chromatyczne? Jaki wpływ ma kolor i charakter skóry na efekt końcowy makijażu permanentnego? Czym kierować się, wybierając pigment? Jak prawidłowo mieszać barwniki? W drugiej części cyklu na temat analizy kolorystycznej w PMU Daria Jurałowicz-Boratyńska wyjaśnia ważne kwestie związane z pracą z kolorem.
Pigmentologia – to studium teorii kolorystycznej barwnych cząsteczek pigmentów wykorzystywanych w mieszaninach pigmentów do makijażu permanentnego. W procesie doboru kolorów istotna jest analiza każdego z czynników, które po zabiegu oddziałują na siebie wzajemnie.
Kolorymetria jest istotnym zagadnieniem w dziedzinie tworzenia makijażu permanentnego, pigmentacji medycznej i tatuażu, a dotyczy przede wszystkim prawidłowego łączenia barw. Widzenie kolorów to wyłącznie subiektywne wrażenie psychiczne powstające w mózgu człowieka, bo jak pisał Goethe: „To, co widzimy, nie zależy tylko od oka, ale też od wewnętrznej woli widzenia”. Odpowiedni kształt i kolor są w makijażu permanentnym najważniejsze, jednak to wybór koloru jest rzeczą najbardziej subiektywną i najtrudniejszą. Skóra stanowi bowiem rodzaj filtra/powłoki, która w procesie gojenia modyfikuje pigment, przystosowując go do naturalnego kolorytu. Linergista nigdy nie aplikuje koloru na białe płótno, jak malarz malujący obraz, tylko pracuje na skórze, która w przypadku każdego klienta jest indywidualna i wyjątkowa. Dlatego zrozumienie teorii koloru, pigmentologii i analizy kolorystycznej jest tak ważne.
O pigmentach
Wyróżniamy wiele rodzajów pigmentów: organiczne, nieorganiczne, syntetyczne, mineralne i naturalne. Dwie pierwsze grupy pigmentów stosowane w makijażu permanentnym to:
– Pigmenty organiczne – są uzyskiwane ze składników organicznych lub nieorganicznych (różnią się sposobem uzyskania), z racji na naturalne pochodzenie są mniej stabilne, ale za to mają piękne, żywe kolory, częściej ulegają wpływom czynników wewnętrznych. Ich stosowanie bywa obarczone większym ryzykiem wystąpienia alergii;
– Pigmenty nieorganiczne uzyskuje się ze składników sztucznych, są one bardziej trwałe i dobrze tolerowane przez organizm, wytwarzane chemicznie, bardziej stabilne, mają matowe, zgaszone odcienie, odporne na krwawienie, z reguły nie wywołują alergii. W makijażu permanentnym stosujemy gotowe mieszaniny pigmentów, które powstają w procesie technologicznym i w zależności od danego producenta mają różny skład. Dziś większość gotowych mieszanin to mikstury łączące pigmenty nieorganicznie z organicznymi. Producenci decydują się na to rozwiązanie, by zwiększyć trwałość pigmentów organicznych.
Miksuj z głową
Podczas doboru odpowiedniej barwy do makijażu rekomendowane jest łączenie mieszanin pigmentów jednego producenta. Nie powinno się mieszać pigmentów różnego pochodzenia, gdyż nie znając ich składu chemicznego, nie możemy przewidzieć konsekwencji takiego połączenia, nie tylko pod względem ostatecznego koloru, ale też trwałości i bezpieczeństwa.
Koło chromatyczne
W makijażu permanentnym używane są głównie barwy trzeciorzędne, które powstały z barw podstawowych i drugorzędnych. Następnie są one równoważone z głównymi odcieniami skóry, co wpływa na efekt końcowy zabiegu po wygojeniu. Jak tworzone są kolory, a także jakie są zasady ich łączenia, przedstawia chromatyczne koło kolorów, które jest niezastąpioną pomocą podczas analizy kolorystycznej. Ten niezbędnik linergisty to praktyczny ruchomy schemat pokazujący, jak należy zestawiać kolory, mieszać barwniki, kontrastować ze sobą barwy, osiągać jaśniejsze i ciemniejsze odcienie.
Priorytetem jest, by mieszanki pigmentów były bezpieczne i dopuszczone do stosowania, zgodnie z normami europejskimi – każdy pigment powinien być opisany indeksem CI (Colour Index), – skład powinien być potwierdzony kartami charakterystyk, – muszą być przebadane dermatologicznie i powinny posiadać atesty, – każdy ze składników powinien być dopuszczony do użytku kosmetycznego i zastosowania w barwnikach do tatuażu i makijażu permanentnego przez Radę Europejską (dyrektywa ResAP 2008) w przypadku barwników produkowanych w krajach należących do Unii Europejskiej lub FDA w przypadku barwników produkowanych w Stanach Zjednoczonych. Uwaga na wszelkiego rodzaju produkty azjatyckie, które często w niekontrolowany sposób przenikają na europejskie rynki, a których skład jest poza kontrolą i często nie spełnia norm bezpieczeństwa. Koło chromatyczne ułatwia pracę z barwnikami, pomaga w dopasowywaniu odpowiednich pigmentów do typu urody i tonacji skóry. Na ruchomych tarczach koła z jednej strony przedstawiono zasady tworzenia kolorów w oparciu o trzy podstawowe kolory: żółty, czerwony i niebieski, z których powstają kolory drugorzędne (dopełniające): pomarańczowy, fioletowy oraz zielony. Kolejno łącząc kolor podstawowy z drugorzędnym otrzymamy kolor trzeciorzędny i tak dalej, tworząc nieskończoną tęczę barw. Z drugiej strony koła widzimy odcienie poszczególnych kolorów oraz zasady ich łączenia. Poprzez odpowiednie ustawienie tarcz względem siebie, zgodnie z zamieszczonymi na kole opisami, wiemy, które barwy są w harmonii i do siebie pasują, które są komplementarne, które najbardziej kontrastują oraz które kolory należy ze sobą połączyć, aby uzyskać oczekiwaną barwę, a także jak przyciemnić lub rozjaśnić dany odcień. Należy pamiętać, że kolory przedstawione na tradycyjnym kole kolorów są prezentowane na białym tle, a w sztuce makijażu permanentnego barwy wprowadzamy w skórę, która ma różne odcienie. Istotny jest fakt, że w teorii koloru stosowanej w pigmentologii jako barwy podstawowe przyjmuje się cztery kolory, których mieszanki generują kolejne kolory, są to: czarny, czerwony, żółty i biały. W kolorymetrii i pigmentacji permanentnej fascynujące jest łączenie pigmentów we właściwych proporcjach, dostosowując każdy zabieg indywidualnie do każdej osoby, zawsze pamiętając, by podkreślić jej urodę w najbardziej naturalny sposób.
Praktyczne wskazówki
– By zneutralizować łososiowy kolor brwi należy zastosować pigment oliwkowy, fioletowy kolor brwi skorygujemy odcieniem żółtym lub musztardowym. Często spotykane są brwi, które po czasie wybarwiają się na niebiesko, co najczęściej jest następstwem wprowadzenia pigmentu do tkanki podskórnej ze zbyt dużym naciskiem, wtedy najlepiej zastosować neutralizator pomarańczowy.
– Wygląd koloru będzie zależał od barwy i grubości naskórka. Skóra twarzy jest delikatniejsza i cieńsza niż na innych częściach ciała, co należy uwzględnić podczas pigmentacji.
– Delikatna praca jest bardziej bezpieczna – lepiej dodać więcej warstw mieszanki pigmentu delikatnie, niż mniej głęboko.
– Mocny nacisk na skórę powoduje głębsze wprowadzenie pigmentu i w konsekwencji szarawy odcień po wygojeniu.
– Podczas pierwszego zabiegu lepiej zastosować jaśniejszy kolor, który podczas dopigmentowania przyciemnić, niż odwrotnie. Uwaga! Zabiegi naprawcze powinny wykonywać tylko doświadczeni specjaliści w dziedzinie mikropigmentacji, osoby mniej doświadczone powinny bardzo uważać, gdyż można nieumiejętnym doborem pigmentu spowodować jeszcze większe problemy, a odpowiedzialność ponosi zawsze ten, kto wykonał zabieg ostatni.
Mieszanie kolorów w sztuce makijażu permanentnego przyda się szczególnie w technice kamuflażu. By uniknąć kolorystycznej wpadki, należy znać zasady ich doboru, np.:
ZIELONY – maskuje zaczerwienienia i zaróżowienia;
POMARAŃCZOWY – maskuje niebieskie cienie;
ŻÓŁTY – maskuje sinofioletowy kolor.