Z tego artykułu dowiesz się:

• skąd się biorą nasze negatywne myśli i przekonania,
• kim jesteśmy i co nas definiuje,
• jak pracować nad tym co nas ogranicza.

Nie ma chyba nic bardziej destrukcyjnie wpływającego na nasz rozwój, niż nasze negatywne myśli o nas samych. Biczujemy się nimi każdego dnia, bardziej lub mniej świadomie inicjując proces obniżający nasze poczucie własnej wartości – fundament, na którym opiera się nasza życiowa sprawczość, wiara w siebie, zaufanie do siebie, poczucie bycia szczęśliwym czy spełnionym.

Skąd się biorą nasze negatywne myśli i przekonania? Dlaczego zauważanie tych, które nam nie sprzyjają jest tak ważne? I jak z nimi pracować, aby móc w pełni wykorzystać swój potencjał?

Było sobie życie…

Kiedy przychodzimy na świat, mentalnie przypominamy białą, czystą kartkę. Nie znamy jeszcze swojego potencjału, możliwości czy uśpionych w nas mocy, które niewątpliwie i niepodważalnie drzemią ukryte w każdym z nas.

Zanim jednak przyjdzie nam je odkrywać, zapisywać naszą kartkę własnymi doświadczeniami, odczuciami czy myślami, budując własny system wartości, przekonań i przeświadczeń, zapisują ją inni ludzie. I to te zapiski, dokonywane na naszej karcie przez najbliższe osoby z naszego otoczenia, tworzą fałszywy obraz nas – fałszywy, bo będący kalką nie naszych, tylko cudzych myśli, przekonań i postaw.

Nie jesteśmy swoimi myślami i swoim zachowaniem

Nasza identyfikacja z naszym o sobie myśleniem, z wizerunkiem stworzonym w naszym umyśle na nasz temat, jest bardzo silna. Tak silna, że na początkowych etapach pracy ze sobą nie jesteśmy w stanie przyjąć do wiadomości, że nasze myśli mogą nie być nasze, a schematy zachowań czy postaw być skopiowane na jakimś etapie naszego życia z otoczenia.  

Często popełniamy błędy, które psychologia nazywa błędami poznawczymi i określmy innych, przypisując cechom osobowości ich zachowania (błąd atrybucji). Polega to na tym, że np. jeśli ktoś się spóźnił, jest dla nas spóźnialskim. Kogoś, kto zrobił coś głupiego, nazywamy zaraz głupcem a osobę w pracy popełniającą błąd określamy mianem niekompetentnej.

Bardzo szybko wchodzimy w ocenę i interpretację osób, zdarzeń czy sytuacji. Inni to samo robią nam. A przecież to, że dziś tak myślimy czy się zachowujemy, nie znaczy, że kolejnego dnia będzie tak samo. 

„Nic, co nie jest trwałe, nie może dokonywać trwałych zmian.”

Uważność i autorefleksja

Żeby zmierzyć się z tym, co nas ogranicza, najpierw trzeba to zauważyć. Nie można zmienić czegoś, czego nie widzimy i czego w sobie nie akceptujemy. I pisząc akceptujemy, nie mam na myśli uległości, poddania się temu czy rezygnacji, tylko zaakceptowanie tego, że w tym momencie, w tej chwili, tu i teraz jest właśnie tak i a nie inaczej.

Zauważanie rozpoczyna proces zmiany, którego następnym etapem jest refleksja. Potrzeba przeanalizowania i odpowiedzenia sobie na kluczowe pytania jest niezbędna do zrozumienia z czym mamy do czynienia. O co siebie pytamy?

• Skąd mam to przekonanie? Czy osoby z mojego otoczenia myślą podobnie?
• Od kiedy mam to przekonanie? Czy ono jest na pewno moje?
• Czy to przekonanie mi sprzyja? Co mi dobrego daje? Co mi odbiera?
• Czy nadal chcę mieć takie przekonanie?

Pytania te rozpoczynają proces transformacji. Pozwalają zyskać inną, często szerszą perspektywę. Dają zrozumienie dla naszych zachowań i myśli, budują naszą uważność i podnoszą świadomość siebie.

Wody nieodkryte

Kiedy poruszamy się w życiu w oparciu o wciąż te same schematy, paradygmaty, przekonania i myśli, jesteśmy jak statek, który płynąc po bezkresnym oceanie wciąż dokuje w tych samych portach. Kiedy opieramy myślenie o sobie o opinie innych osób, często nie jesteśmy nawet kapitanem naszego statku. Kierują nim ci, których słowa bierzemy za prawdę bezwzględną, odrzucając zaufanie do siebie i  wiarę w to, że mamy prawo myśleć i czuć inaczej, po swojemu.

Dlatego warto pracować z przekonaniami. Dlatego warto zadawać sobie pytania. Poddawać w wątpliwość swoje opinie.  Warto szukać. Być ciekawym.

Rozwinąć żagle i poczuć w nich wiatr. Ocean możliwości jest bezkresny. Jest tyle wysp do odkrycia i portów, które wciąż na nas czekają.