Z tego artykułu dowiesz się:

• kogo dotyka ten problem,
• jakie są powody występowania łysienia androgenowego,
• jaką pomoc zaoferować klientce w gabinecie.

Łysienie androgenowe to powszechny problem dotyczący nie tylko mężczyzn ale rownież kobiet. O ile u mężczyzn problem jest ogólnie znany i akceptowany przez społeczeństwo, tak u kobiet stanowi temat tabu i spotyka się z negatywnymi reakcjami otoczenia. Wygląd zewnętrzny kobiet odgrywa szczególnie ważną rolę, nie tylko w kontaktach towarzyskich, ale rownież zawodowych, co niestety w przypadku problemów estetycznych może prowadzić do problemów psychologicznych, poprzez obniżenie samooceny oraz braku samoakceptacji.

Warto wiedzieć, że łysienie androgenowe u kobiet o wdzięcznej nazwie Alopecja Androgenica, dotyka od 20 do 60 %  przed ukończeniem 60 r.ż. Alopecia jest uwarunkowana genetycznie, choć sposób dziedziczenia nie jest jednorodny, może być wielogenowy lub autosomalnie dominujący. Zauważa się dziedziczenie w linii prostej, córki dziedziczą bezpośrednio po matkach, choć matki mogą dziedziczyć po ciotkach ze strony ojca, jednak zawsze kobiety dziedziczą po innych kobietach w rodzinie, nigdy bezpośrednio po mężczyznach. Oznacza to, że nigdy córka nie odziedziczy po ojcu, ale po jego siostrze, lub jego matce już tak. Dlatego jednym z pierwszych pytań jaki powinien zadać specjalista, do którego zgłosi się klienta z nasilającą się stratą włosów, to o kobiety w poprzednich pokoleniach.

Źródło problemu

Za alopecję odpowiedzialne są geny odpowiedzialne za produkcję androgenów, które przekształcane są w dihydrotestosteron, oraz nadwrażliwość receptorów mieszków włosowych na prawidłowy poziom i działanie androgenów. Nadwrażliwość receptorów obecnych w jądrach komórkowych mieszków włosowych, hamuje wzrost włosa, oraz jego miniaturyzację. Problem zatem nie zawsze wynika z podwyższonego poziomu tych hormonów, co znacznie utrudnia terapię, a wręcz uniemożliwia skuteczne wyleczenie. Dla problemu opisanego powyżej charakterystyczną jest lokalizacja łysienia, najbardziej podatne są mieszki włosowe okolicy czołowej i szczytowej głowy, natomiast mieszki włosowe okolicy potylicznej nie wykazują nadwrażliwości, dlatego ta okolica nie jest objęta problemem.

Przebieg

Łysienie androgenowe u kobiet nie powoduje całkowitej utraty włosów, a dość intensywne ich przerzedzenie, co odróżnia ten problem u kobiet od problemu u mężczyzn, ponieważ mężczyźni całkowicie tracą włosy w miejscach newralgicznych, różnica ma swoje podłoże w poziomie testosteronu, który u kobiet jest zdecydowanie na niższym poziomie. Warto zaznaczyć, że dihydrotestosteron wpływa na mieszki włosowe na dwa sposoby, wcześniej wspomniana miniaturyzacja mieszka, powoduje wzrost włosów krótszych, cieńszych i jaśniejszych, dla porównania, włosy w fazie anagenu u osoby zdrowej mają średnicę około 0,08 mm, a u osoby dotkniętej alopecją 0,04 mm. Drogi problem to skracanie fazy anagenu, czyli fazy wzrostu włosa, przy jednoczesnym wydłużeniu fazy telogenu, to powoduje jeszcze wiesze nasilenie zmian w postaci znacznego, widocznego przerzedzenia włosów u czoła i szczytu głowy u kobiet.

Pierwsze przesłanki postępującego problemu Alopecia Andragonica mogą pojawić się w postaci poszerzonego przedziałka, który jest widoczny podczas czesania, w następnej kolejności przerzedzenia w okolicy kątów czołowo – skroniowych.

Warto zwrócić uwagę, że łysienie u kobiet może przebiegać na dwa sposoby, pierwszy, nazywany jest łysieniem androgenowym typu kobiecego, które charakteryzuje przerzedzenie włosów w centralnej części głowy, przy czym zostaje zachowane pasmo o szerokości dwóch do trzech centymetrów przy linii czoła. Drugi sposób to łysienie typu męskiego, w których przerzedzenie dotyczy na początkowym etapie w okolicy kątów czołowych i rozszerza się ku szczytowi głowy.         

Diagnostyka

Pierwszym krokiem jaki należy wykonać w diagnostyce problemu Alopiecia androgenica to ustalenie kiedy klientka zauważyła przerzedzenie włosów, w której części głowy w pierwszej kolejności, czy stosowała już jakieś środki kosmetyczne lub farmakologiczne, czy miała wykonywane badanie diagnostyczne celem ustalenia poziomu hormonów, min. wolnego oraz całkowitego testosteronu, dihydroepiandrosteronu oraz estrogenów, prolaktyny, LH, poziomu hormonów tarczycy: TSH, FTT4, FT 3 oraz ferrytyny i badanie ginekologiczne. W drugiej kolejności powinna zostać ustalona skala problemu, do tego celu warto posłużyć się skalą wg Ludwiga, która określa skalę nasilenia problemu.     

Wsparcie w gabinecie kosmetycznym

W gabinecie kosmetycznym bardzo skutecznym zabiegiem w walce z Alopecia jest m.in. karboksyterapia, zabieg, który polega na wprowadzeniu dwutlenku węgla (CO2) pod skórę za pomocą cienkiej igły. CO2 rozszerza naczynia krwionośne i poprawia mikrokrążenie, co z kolei zwiększa dotlenienie tkanek i stymuluje cebulki włosowe do wzrostu. Zabieg ten jest bezpieczny i mało inwazyjny, a efekty widoczne są już po kilku sesjach, wykonywanych w regularnych odstępach. Drugim, równie popularnym, a zarazem przynoszącym bardzo dobre rezultaty jest mezoterapia mikroigłowa. Drobne nakłucia pobudzają naturalne procesy regeneracyjne skóry, stymulując produkcję kolagenu i elastyny oraz poprawiając krążenie, jest skuteczna i dobrze tolerowana przez klientki. Dodatkowo, podczas zabiegu wprowadzane są specjalistyczne koktajle witaminowe, minerały i aminokwasy, które odżywiają mieszki włosowe i wspomagają ich regenerację.      

Pozostałe aspekty terapii

Nie należy zapominać o istocie postępowania poza gabinetem kosmetycznym, odpowiednia pielęgnacja domowa oraz suplementacja są niezbędne w tego typu terapiach. Stosowanie odpowiednich wcierek i serum do skóry głowy, szamponów i odżywek, przy czym, muszą być one stosowane regularnie i dobrane przez specjalistę.

Kluczowe znaczenie ma również zdrowa dieta, bogata w białko, witaminy ( A, C, D, E), minerały (cynk, żelazo, magnez) oraz kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6. Warto zwrócić uwagę klientce aby spożywała dużo warzyw, owoców, orzechów, ryb oraz chudego mięsa. Kolejny aspekt to suplementacja, tu należy zaznaczyć, że musi być ona dobrana przez dietetyka klinicznego, po uprzednio wykonanych odpowiednich badaniach, a najcześciej polecane są: Biotyna, witamina D,  żelazo, cynk, kwas foliowy, oraz wasy tłuszczowe omega-3 i omega-6.

Łysienie androgenowe u kobiet, choć stanowi poważne wyzwanie, nie jest problemem nie do rozwiązania. Zrozumienie przyczyn, zarówno genetycznych, jak i hormonalnych, pozwala na skuteczniejsze podejście do terapii i wsparcia klientek w gabinecie kosmetycznym. Kluczowe jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu zdrowotnego, aby móc skierować klientkę na odpowiednie badania i wykluczyć inne możliwe przyczyny utraty włosów. Warto pamiętać, że każda kobieta doświadcza łysienia androgenowego inaczej, dlatego kluczowe jest indywidualne podejście. Dzięki odpowiedniej diagnostyce, spersonalizowanym zabiegom i cierpliwości można osiągnąć satysfakcjonujące efekty, przywracając pewność siebie i komfort życia. Gabinet kosmetyczny staje się wtedy nie tylko miejscem pielęgnacji urody, ale i wsparcia w drodze do zdrowia i samoakceptacji.